라틴어 문장 검색

eundem populum ab iisdem Etruscis obsideri quorum saepe exercitus fuderit, - itaque magno audacique aliquo facinore eam indignitatem vindicandam ratus, primo sua sponte penetrare in hostium castra constituit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 124:1)
maius, si di iuvant, in animo est facinus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 126:2)
ibi cum stipendium militibus forte daretur, et scriba cum rege sedens pari fere ornatu multa ageret eumque milites volgo adirent, timens sciscitari uter Porsinna esset, ne ignorando regem semet ipse aperiret quis esset, quo temere traxit fortuna facinus, scribam pro rege obtruncat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 128:1)
deinde in admirationem versus supra Coclites Muciosque dicere id facinus esse, et prae se ferre quemadmodum, si non dedatur obses, pro rupto foedus se habiturum, sic deditam intactam inviolatamque ad suos remissurum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 146:1)
quo repulso tum vero indignum facinus esse clamitantes qui patrum consulibus aderant, devolant de tribunali ut lictori auxilio essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 305:1)
maius quoque aliquod in tam inritatis animis et occasione ancipiti haud desperandum esse facinus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 510:3)
ubi cum id modo constaret, iure an iniuria eripiendos esse reos, atrocissima quaeque maxime placebat sententia, nec auctor quamvis audaci facinori deerat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 599:2)
L. Lucretius, consul anni prioris, recenti gloria nitens, suas laudes cum Caesone, memorare pugnas, referre egregia facinora, nunc in expeditionibus nunc in acie suadere et monere iuvenem egregium, instructum naturae fortunaeque omnibus bonis, maximum momentum rerum eius civitatis, in quamcumque venisset suum quam alienum mallent civem esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 142:1)
ad clades ab hostibus acceptas duo nefanda facinora decemviri belli domique adiciunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 458:1)
clamore ad tam atrox facinus orto excitus Appius comprehendi Verginium iubet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 516:1)
cum iis circumire tribus, orare ne pessimum facinus peiore exemplo admitterent iudices in suam rem litem vertendo, cum praesertim etiam si fas sit curam emolumenti sui iudici esse, nequaquam tantum agro intercipiendo adquiratur, quantum amittatur alienandis iniuria sociorum animis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 799:2)
levant quidam regis facinus:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 183:1)
in tesserarum prospero iactu vocem eius ambiguam, ut occidi iussisse videretur, a Fidenatibus exceptam causam mortis legatis fuisse, - rem incredibilem, interventu Fidenatium, novorum sociorum, de caede ruptura ius gentium, non aversum ab intentione lusus animum nec deinde in errorem versum facinus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 183:2)
quod tam atrox facinus postquam est Romam nuntiatum, tribunis militum de morte collegae per senatum quaestiones decernentibus tribuni plebis intercedebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 555:1)
ibi scelesto facinori scelestiorem sermonem addit, Falerios se in manus Romanis tradidisse, quando eos pueros quorum parentes capita ibi rerum sint in potestatem dediderit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 308:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION