라틴어 문장 검색

Malo vivat, avemque dimisit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 26:7)
Miratus Caesar officiosam avem viginti milibus nummum emit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 29:4)
qui impendio exhaustus saepe ad avem non respondentem dicere solebat:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 30:4)
Ad quod Caesar risit, emique avem iussit quanti nullam adhuc emerat.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 30:11)
Simile dictum Populiae Marci filiae, quae miranti cuidam, quid esset quapropter aliae bestiae numquam marem desiderabant nisi cum praegnantes vellent fieri, respondit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 10:1)
Bestiae enim sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 10:2)
Et custos furum atque avium cum falce saligna Hellespontiaci servet tutela Priapi.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 15:4)
Ipsis est aer avibus non aequus, et illae Praecipites alta vitam sub nube relinquunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 14:2)
Nec tamen omnino temere illis sedibus ulla Conparebat avis:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 14:4)
ergo natura fabricans avem ab informi rudimento coepit, et ovum, in quo necdum est species animalis, effecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 3:3)
ex hoc perfectae avis species extitit procedente paulatim maturitatis effectu.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 3:4)
ergo ovum visu simplex et undique versum pari specie creatum est, et ex illo varietas ornatum quibus constat avis species absoluta est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 4:2)
nam initium est semen finis avis ipsa formata, ovum vero digestio est seminis.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 9:3)
Nam ut concedam ova avium esse seminaria, videamus quid de semine ipso philosophorum definitio testatur, quae ita sancit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 13:1)
Ergo in primo rerum ortu intellegamus, cum ceteris animantibus quae solo semine nascuntur, de quibus non ambigitur quin prius fuerint quam semen suum, aves quoque opifice natura extitisse perfectas:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 14:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION