라틴어 문장 검색

In hac fidei cum amore complicatione cognitionis forma intellegitur, quae est fidei propria, eius persuasionis vis, eius facultas nostros gressus illuminandi.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 42:11)
Agitur de relationali modo inspiciendi mundum, qui mutua cognitio efficitur, visio in alterius visione et communis visio omnium rerum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 46:5)
28. Haec amoris inventio veluti fons cognitionis, quae ad originalem experientiam pertinet cuiusque hominis, probando biblicae fidei conceptu nititur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 47:1)
Cognitio fidei non solum peculiare unius populi iter illuminat, sed totum cursum mundi creati, ab eius origine usque ad consummationem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 47:7)
29. Cum cognitio fidei cum foedere fidelis Dei societur, qui amoris necessitudinem cum homine instituit eique Verbum dicit, in Bibliis veluti auditio praebetur, auditus sensui consociatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 49:1)
Fides est insuper cognitio quae ad temporis cursum refertur, quo verbum indiget ut proferatur:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 49:7)
est cognitio quae tantummodo in sequelae itinere discitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 49:8)
Auditio omnino iuvat ad nexum illustrandum inter cognitionem et amorem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 49:9)
Vetus Testamentum haec duo genera cognitionis conciliavit, quia auditioni Verbi Dei nectitur desiderium vultum eius contemplandi.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 51:2)
30. Conexio inter visionem et auditionem, veluti instrumenta cognitionis fidei, in Evangelio Ioannis perlucide advertitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 52:1)
Auditio fidei evenit secundum formam cognitionis propriam amoris:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 52:3)
Quod significat fidei cognitionem non invitare nos ad veritatem interiorem inspiciendam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 53:6)
31. Ita solummodo, per Incarnationem, per nostrae humanitatis condivisionem, cognitio propria amoris ad plenitudinem pervenire poterat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 54:1)
Magni doctores et theologi Mediae aetatis merito asseverarunt theologiam, sicut fidei scientiam, participationem esse illius cognitionis, quam Deus de se ipse habet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 67:8)
Si homo individuus segregatus esset, si proficisci volumus solummodo ab individuo « ego » qui in se ipso certitudinem suae cognitionis vult reperire, haec certitudo haberi non posset.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 73:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION