라틴어 문장 검색

Hoc eius praescripto ex Hispania ad Varum flumen est iter factum, atque ibi reliqua pars exercitus dimissa est.
(카이사르, 내란기, 1권 87:8)
Dimisso consilio contionem advocat militum.
(카이사르, 내란기, 2권 32:1)
Reliquae copiae missis ad Varum noctu legatorum numero centurionibus sese ei dediderunt.
(카이사르, 내란기, 2권 44:2)
unam ex Creta et Macedonia ex veteranis militibus, qui dimissi a superioribus imperatoribus in his provinciis consederant;
(카이사르, 내란기, 3권 4:4)
Interea et rei publicae et ipsis placere oportere, si uterque in contione statim iuravisset se triduo proximo exercitum dimissurum.
(카이사르, 내란기, 3권 10:15)
Haec quo facilius Pompeio probari possent, omnes suas terrestres ubique copias dimissurum. . .
(카이사르, 내란기, 3권 10:17)
Torquatus, qui iussu Pompei oppido praeerat praesidiumque ibi Parthinorum habebat, conatus portis clausis oppidum defendere, cum Graecos murum ascendere atque arma capere iuberet, illi autem se contra imperium populi Romani pugnaturos esse negarent, oppidani autem etiam sua sponte Caesarem recipere conarentur, desperatis omnibus auxiliis portas aperuit et se atque oppidum Caesari dedidit incolumisque ab eo conservatus est.
(카이사르, 내란기, 3권 11:6)
Interim Milo dimissis circum municipia litteris, se ea, quae faceret, iussu atque imperio facere Pompei, quae mandata ad se per Vibullium delata essent, quos ex aere alieno laborare arbitrabatur, sollicitabat.
(카이사르, 내란기, 3권 22:1)
Quibus rebus permotus Caesar Brundisium ad suos severius scripsit, nacti idoneum ventum ne occasionem navigandi dimitterent, sive ad litora Apolloniatium [sive ad Labeatium] cursum dirigere atque eo naves eicere possent.
(카이사르, 내란기, 3권 25:4)
quos omnes conservatos Caesar domum dimisit.
(카이사르, 내란기, 3권 27:5)
simul de deditione eorum agebat et incolumitatem deditis pollicebatur.
(카이사르, 내란기, 3권 28:3)
Tirones enim multitudine navium perterriti et salo nauseaque confecti iureiurando accepto, nihil eis nocituros hostes, se Otacilio dediderunt;
(카이사르, 내란기, 3권 28:6)
His litteris acceptis quos advocaverat dimittit;
(카이사르, 내란기, 3권 33:4)
crebraeque voces militum in vigiliis colloquiisque audiebantur, prius se cortice ex arboribus victuros, quam Pompeium e manibus dimissuros.
(카이사르, 내란기, 3권 49:2)
Sinistro cornu milites, cum ex vallo Pompeium adesse et suos fugere cernerent, veriti, ne angustiis intercluderentur, cum extra et intus hostem haberent, eodem, quo venerant, receptu sibi consulebant, omniaque erant tumultus, timoris, fugae plena, adeo ut, cum Caesar signa fugientium manu prenderet et consistere iuberet, alii admissis equis eodem cursu confugerent, alii metu etiam signa dimitterent, neque quisquam omnino consisteret.
(카이사르, 내란기, 3권 69:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION