도구

도구

라틴어 문장 검색

quaero igitur, quid adiuverit oratorem in his causis iuris scientia, cum hic iuris consultus superior fuerit discessurus, qui esset non suo artificio, sed alieno, hoc est, non iuris scientia, sed eloquentia, sustentatus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 238:3)
itaque cum ille discessit, tris personas unus sustineo summa animi aequitate, meam, adversari, iudicis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 102:2)
'Iam id quidem saepe' inquit Catulus 'ex eo audivi, cum diceret sibi iam certum esse a iudiciis causisque discedere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 144:1)
nec cum in eam rationem ingressus sis, celeriter discedendum est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 213:4)
Ut igitur ante meridiem discesserunt paulumque requierunt, in primis hoc a se Cotta animadversum esse dicebat, omne illud tempus meridianum Crassum in acerrima atque attentissima cogitatione posuisse seseque, qui vultum eius, cum ei dicendum esset, obtutumque oculorum in cogitando probe nosset atque in maximis causis saepe vidisset, tum dedita opera quiescentibus aliis in eam exedram venisse, in qua Crassus posito lectulo recubuisset, cumque eum defixum in cogitatione esse sensisset, statim recessisse atque in eo silentio duas horas fere esse consumptas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 17:1)
Huic scilicet, Africanus, uni paene (nam in hoc fere uno sunt cetera), ut numquam a se ipso intuendo contemplandoque discedat, ut ad imitationem sui vocet alios, ut sese splendore animi et vitae suae sicut speculum praebeat civibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 113:4)
Deinde, ut cubitum discessimus, me et de via fessum, et qui ad multam noctem vigilassem, artior quam solebat somnus complexus est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Sextus, chapter2 1 2:2)
itaque numquam ex animo meo discedit illius optimi atque invictissimi viri memoria.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Sextus, chapter2 13)
Ille discessit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Sextus, chapter2 9 3:5)
nolite arbitrari, o mihi carissimi filii, me, cum a vobis discessero, nusquam aut nullum fore.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 101:2)
atque etiam, cum hominis natura morte dissolvitur, ceterarum perspicuum est quo quaeque discedat, abeunt enim illuc omnia, unde orta sunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 102:4)
animus autem solus nec cum adest nec cum discessit apparet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 102:5)
quo quidem me proficiscentem haud sane quid facile retraxerit, nec tamquam recoxerit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 106:2)
non libet enim mihi deplorare vitam, quod multi et ei docti saepe fecerunt, neque me vixisse paenitet, quoniam ita vixi, ut non frustra me natum existimem, et ex vita ita discedo tamquam ex hospitio, non tamquam e domo;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 107:5)
O praeclarum diem cum in illud divinum animorum concilium coetumque proficiscar cumque ex hac turba et colluvione discedam!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 107:7)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION