라틴어 문장 검색

Sed et Laberius sequenti statim commissione mimo novo interiecit hos versus:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 9:1)
Publii autem sententiae feruntur lepidae et ad communem usum adcommodatissimae, ex quibus has fere memini singulis versibus circumscriptas:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 10:1)
Haec omnia illo versu poeta executus est:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 9:1)
Cuius rei hoc argumentum profert, quod postridie Nonas Iulias re bene gesta, cum pridie populus a Tuscis in fugam versus sit (unde Populifugia vocantur) post victoriam certis sacrificiis fiat vitulatio.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 14:2)
Eodem versu non omittendum puto cur saxo vetusto dixerit exstructum templum.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 6:1)
Sed historiae quoque fidem in his versibus secutus est:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VIII. 14:2)
De illo autem versu:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XI. 9:1)
Praeterea cantat, ubi collibuit, interdum Graecos versus agit, iocos dicit, voces demutat, staticulos dat.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 9:3)
Lucilii versus hi sunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 18:1)
Idem pathos est et in hoc versu:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 1:3)
Nec illud cum cura magna relaturus sum, licet, ut aestimo, non omnibus observatum, quod, cum primo versu promisisset producturum sese de Troiae litoribus Aeneam:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 8:1)
Quod totum Homericis filis texuit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 9:1)
Quid, quod et omne opus Virgilianum velut de quodam Homerici opus speculo formatum est?
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 13:1)
Nam et tempestas mira imitatione descripta est (versus utriusque qui volet conferat), ut Venus in Nausicaae locum Alcinoi filiae succesit, ipsa autem Dido refert speciem regis Alcinoi convivium celebrantis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 13:2)
Quid, quod pro Lycaone Homerico, qui inter fugientes deprehensus non mirum si ad preces confugerat, nec tamen Achilles propter occisi Patrocli dolorem pepercit, simili conditione Magus in medio tumultu subornatus est:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 16:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION