도구

도구

라틴어 문장 검색

et quod ait 'nostri', miscuit suam personam, ut frequenter facere consuevit:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA DECIMA., commline 165)
nam praeceptum et doctoris et disci- puli personam requirit:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline pr24)
ut autem universa non diceret, rusticarum personarum habuit considerationem et ipsius operis est brevitate constrictus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 2299)
me nocte p. a. i. gratiosiorem sensum fecit interposita suae personae commemoratione:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 4561)
oraque corticibus sumunt h. c. quia necesse erat pro ratione sacrorum aliqua ludicra et turpia fieri, quibus posset po- pulo risus moveri, qui ea exercebant propter verecundiae remedium hoc adhibuerunt, ne agnoscerentur, ut personas factas de arborum corticibus sumerent.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 3871)
alii dicunt oscilla esse membra virilia de floribus facta, quae suspendebantur per intercolumnia ita, ut in ea homines, acceptis clausis personis, inpingerent et ea ore cillerent, id est moverent, ad risum populo commovendum.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 38913)
suam autem personam pro quo- cumque ponit:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 4752)
quod autem ait 'no- cturnus', figurate rem temporis ad personam transtulit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 5382)
et est prolepsis ex persona poetae:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 4612)
sive enim Zenonem sequare, magnum est efficere ut quis intellegat quid sit illud verum et simplex bonum quod non possit ab honestate seiungi (quod bonum quale sit negat omnino Epicurus sine voluptatibus sensum moventibus ne suspicari );
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 9:1)
clamat Zeno et tota illa porticus tumultuatur, hominem natum ad nihil aliud esse quam honestatem, ipsam suo splendore ad se animos ducere nullo prorsus commodo extrinsecus posito et quasi lenocinante mercede, voluptatemque illam Epicuri solis inter se pecoribus esse commune, in quorum societatem et hominem et sapientem trudere nefas esse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER SECUNDUS19)
sed ut in Catone maiore, qui est scriptus ad te de senectute, Catonem induxi senem disputantem, quia nulla videbatur aptior persona quae de illa aetate loqueretur, quam eius, qui et diutissime senex fuisset et in ipsa senectute praeter ceteros floruisset;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 5:3)
sic, cum accepissemus a patribus maxime memorabilem C. Laeli et P. Scipionis familiaritatem fuisse, idonea Laeli persona visa est quae de amicitia ea ipsa dissereret, quae disputata ab eo meminisset Scaevola.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 5:4)
haec est, inquam, societas, in qua omnia insunt, quae putant homines expetenda - honestas gloria tranquillitas animi atque iucunditas;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 106:1)
postremo imperavi egomet mihi omnia assentari, ut ait idem Terentius, sed ille in Gnathonis persona, quod amici genus adhibere omnino levitatis est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 118:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION