도구

도구

라틴어 문장 검색

Cur alii pisces squama secunda, accipenser adversa sit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 7:5)
Quod equidem cur ita illis visum sit ignoro:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 12:1)
Cur autem Acheloum amnem potissimum Virgilius, cum aquam vellet intellegi, nominarit, nemo vel quaerit vel omnino subesse aliquid eruditius suspicatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVIII. 3:2)
Cur autem sic loqui soliti sint, Ephorus notissimus scriptor Historiarum libro secundo ostendit his verbis:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVIII. 6:1)
Cur tamen Gargara posuerit ut locum frugum feracem, requiramus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 9:2)
Et scyphos quidem cantharosque, consueta vulgi nomina, ferendum si transeant, sed de carchesiis cymbiisque quae apud Latinos haud scio an umquam reperias, apud Graecos autem sunt rarissima, non video cur non cogantur inquirere quid sibi nova et peregrina nomina velint.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXI. 2:2)
cur hoc tamen versu ostendit illi partem locorum, quibus inpii cohibebantur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 14:3)
Neque tamen dixit cur ita appellentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 5:2)
Frena Pelethronii Lapithae gyrosque dedere Inpositi dorso, atque equitem docuere sub armis Insultare solo et gressus glomerare superbos, cur Virgilius equi officium equiti dederit?
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 8:2)
Si vero non erunt muta convivia, cur, ubi sermo permittitur, honestus sermo prohibetur, maxime cum non minus quam dulcedo vini hilarent verba convivium?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 17:3)
Nam cum regis libertus ad novas divitias nuper erectus philosophos ad convivium congregasset et inridendo eorum minutulas quaestiones scire se velle dixisset cur ex nigra et ex alba faba pulmentum unius coloris edatur, Aridices philosophus indigne ferens:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 13:2)
Tu nobis, inquit, absolve, cur et de albis et de nigris loris similes maculae gignantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 13:3)
Hoc quaestionum genus, cum et senilem deceat aetatem, cur soli iuveni suadetur?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 1:2)
Cur ergo nos ad uniformem cibum redigis, cum nihil nec in nobis nec circa nos nec in his de quibus sumus uniforme sit?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 21:3)
Si vero et qui mensa fruitur copiosa hoc vitium saepe non sentit, et qui se uno cibo afficit saepe sustinet quod accusas, cur hoc varietati et non modo edacitati adsignas?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 22:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION