도구

도구

라틴어 문장 검색

inde ubi per fauces pectus complerat et ipsum morbida vis in cor maestum confluxerat aegris, omnia tum vero vitai claustra lababant.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 37:6)
Illud in his rebus miserandum magnopere unum aerumnabile erat, quod ubi se quisque videbat implicitum morbo, morti damnatus ut esset, deficiens animo maesto cum corde iacebat, funera respectans animam amittebat ibidem.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 40:1)
perturbatus enim totus trepidabat et unus quisque suum pro re [cognatum] maestus humabat.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 41:10)
lacrimis lassi luctuque redibant;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 41:13)
habituque matrumfamilias et virginum sumpto hostibus cum prosequentium lacrimis ad fidem doloris ingestae sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 38:2)
Simulachrum huius deae in monte Libano fingitur capite obnupto, specie tristi, faciem manu laeva intra amictum sustinens, lacrimae visione conspicientium manare creduntur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 5:1)
quae imago, praeter quod lugentis est, ut diximus, deae, terrae quoque hiemalis est, quo tempore obnupta nubibus sole viduata stupet, fontesque veluti terrae oculi uberius manant, agrique interim suo cultu vidui maestam faciem sui monstrant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 5:2)
et Venus, quia rogatura, est Tristior et lacrimis oculos suffusa nitentes:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 5:6)
quem nunc maestum patria Ardea longe Dividit;
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 20:3)
Quis cladem illius noctis, quis funera fando Explicet, aut possit lacrimas aequare dolorem?
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 10:2)
Spargitur et tellus lacrimis, spargantur et arma.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, X. 10:1)
revocate animos, maestumque timorem Mittite:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 5:4)
Neque terram inicere neque cruenta convestire corpora Mihi licuit, neque miserae lavere lacrimae salsum sanguinem.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 21:3)
Neque triste quaeritat sinapi, Neque cepe maestum.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, V. 5:4)
Hae lacrimis sparsere deos, hae pectora duro Adfixere solo, lacerasque in limine sacro Attonitae fudere comas, votisque vocari Adsuetas crebris feriunt ululatibus aures.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 1:17)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION