라틴어 문장 검색

Ubi illud ab infantia studium litterarum et Anaxagorae ac Telamonis semper laudata sententia:
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 5:6)
Praecepta sunt rhetorum, ut maiores eius, qui laudandus est, et eorum altius gesta repetantur sicque ad ipsum per gradus sermo perveniat, quo videlicet avitis paternisque virtutibus inlustrior fiat et aut non degenerasse a bonis aut medioeres ipse ornasse videatur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 8:1)
Unde apud Graecos philosophus ille laudatur, qui omne, quod uteretur, usque ad pallium et anulum manu sua factum gloriatus est.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 12:9)
Laudant hoc philosophi et in caelum ferunt, sed multo fortius apostolus:
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 14:11)
Iosophat laudes domino concinebat, et dominus pro laudante superabat;
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 17:11)
Humilitatem laudem?
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 2:5)
Et quia statim in principio quasi scopulus quidam et procella mihi obtrectatorum eius opponitur, quod secundum sortita matrimonium prius reliquerit, non laudabo conversam, nisi ream absolvero.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 3:1)
Laudent ceteri misericordiam eius, humilitatem, fidem:
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 9:3)
ego ardorem animi plus laudabo.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 9:4)
Laudavimus virgines, viduas ac maritatas, quarum semper fuere candida vestimenta, quae
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 12:2)
In ipso quoque convivio, ut vescaris carnibus, quasi invita cogeris, ut vinum bibas, Dei laudabitur creatura, ut laves balneis, sordibus detrahetur;
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 6:10)
Minime, quippe quam saepe laudavimus.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 9:10)
Nihil in illa laudabo, nisi quod proprium est et in eo nobilius, quod opibus et nobilitate contempta facta est paupertate et humilitate nobilior.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 1:5)
Annis igitur plurimis sic suam transegit aetatem, ut ante se vetulam cerneret, quam adulescentulam fuisse meminisset, laudans illud Platonicum, qui philosophiam meditationem mortis esse dixisset.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 6:1)
Tunc sancta Marcella, quae diu coniverat, ne per aemulationem quippiam facere crederetur, postquam sensit fidem apostolico ore laudatam in plerisque violari, ita ut sacerdotes quoque nonnullos monachorum maximeque saeculi homines in adsensum sui traheret hereticus ae simplicitati inluderet episcopi, qui de suo ingenio ceteros aestimabat, publice restitit malens Deo placere quam hominibus.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 9:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION