도구

도구

라틴어 문장 검색

Idem Augustus, quia Maecenatem suum noverat stilo esse remisso molli et dissoluto, talem se in epistolis quas ad eum scribebat saepius exhibebat, et contra castigationem loquendi quam alias ille scribendo servabat in epistola ad Maecenatem familiari plura in iocos effusa subtexuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 12:1)
qua vi iuvenem, quibus audeat armis Eripere?
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 12:6)
Sed istam mihi necessitatem altam et profundam remittas volo:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 4:1)
Vinaque fundebat pateris, animamque vocabat Anchisae magni, manesque Acheronte remissos.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VII. 2:1)
Quod te per caeli iucundum lumen et auras Per genitorem oro, per spes surgentis Iuli, Eripe me his, invicte, malis, aut tu mihi terram Iniice, namque potes, portusque require Velinos.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VII. 12:1)
Vendidit hic Latium populis, agrosque Quiritum Eripuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 39:4)
— Nam si a me regnum fortuna atque opes Eripere quivit, at virtutem nequiit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 57:3)
Et quia his loquendi labyrinthis inpares nos fatemur, age, Vetti, hortemur Eustathium ut recepta contraria disputatione quicquid pro vario cibo dici potest velit communicare nobiscum, ut suis telis lingua violenta succumbat et Graecus Graeco eripiat hunc plausum, tamquam cornix cornici oculos effodiat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 2:1)
62. Et omnes malas voluntates, indignaciones, et rancores, ortos inter nos et homines nostros, clericos et laicos, a tempore discordie, plene omnibus remisimus et condonavimus.
(Magna Carta 64:1)
Preterea omnes transgressiones factas occasione ejusdem discordie, a Pascha anno regni nostri sextodecimo usque ad pacem reformatam, plene remisimus omnibus, clericis et laicis, et quantum ad nos pertinet plene condonavimus.
(Magna Carta 64:2)
Heu quantum terrae potuit pelagique parari Hoc, quem civiles hauserunt, sanguine, dextrae, Unde venit Titan, et nox ubi sidera condit, Quaque dies medius flagrantibus aestuat horis, Et qua bruma, rigens ac nescia vere remitti, Adstringit Scythico glacialem frigore pontum!
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 1:3)
primo qui caedis in ictu Diriguit, ferrumque manu torpente remisit.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:6)
Iam Phoebum urgere monebat Non idem Eoi color aetheris, albaque nondum Lux rubet, et flammas propioribus eripit astris:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 7:50)
Et miseras bellis civilibus eripe terras.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 1:73)
populo venia est erepta nocenti:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 2:48)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION