라틴어 문장 검색

stetit aequore moles pinea, nec remis aequa fauebat auis.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 614)
"et nimium remis audent prope:"
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 625)
"reddat signa Remi, mox dabit ipse sua:"
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 654)
Auxerat Augustus naturae lege Severus divorum numerum, quem mox Oenotria casum vidit ut aerei de rupibus Appennini, pergit caerulei vitreas ad Thybridis aedes, non galea conclusa genas (nec sutilis illi circulus inpactis loricam texuit hamis), sed nudata caput;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 142)
pectore ructabat latices lapsuque citato sulcabat madidam iam torrens alveus alvum, terretur veniente dea manibusque remissis remus et urna cadunt, veniae tum verba paranti illa prior:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 149)
cuspis trabe surgit eburna, ebria caede virum, propter Bellona tropaeum exstruit et quercum captivo pondere curvat, consurgit solium saxis quae caesa rubenti Aethiopum de monte cadunt, ubi sole propinquo nativa exustas adflavit purpura rupes.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 15)
Iam tempore brumae Alpes marmoreas atque occurrentia iuncto saxa polo rupesque vitri siccamque minantes per scopulos pluviam primus pede carpis et idem lubrica praemisso firmas vestigia conto.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 213)
coeperat ad rupis medium quae maxima turba est interno squalere gelu, quod colle supino artatis conclusa viis reptare rigenti non poterat revoluta solo:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 214)
"cuius lac tigridis infans Hyrcana sub rupe bibit?"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 222)
"Euboicam hic rupem sustinet, hic Siculam."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Praefatio panegyrici dicti Avito Augusto 10)
"haud alio quondam vultu Tirynthius heros pondera suscepit caeli simul atque novercae cum Libyca se rupe Gigas subduceret et cum tutior Herculeo sedisset machina dorso."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 252)
Flucticolae cum festa nurus Pagasaea per antra rupe sub Emathia Pelion explicuit, angustabat humum superum satis ampla supellex;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Praefatio epithalamii dicti Ruricio et Hiberiae 1)
[Inter Cyaneas, Ephyraea cacumina, cautes qua super Idalium levat Orithyion in aethram exesi sale montis apex, ubi forte vagantem dum fugit et fixit trepidus Symplegada Tiphys, atque recurrentem ructatum ad rauca Maleam,] exit in Isthmiacum pelagus claudentibus alis saxorum de rupe sinus, quo saepe recessu sic tamquam toto coeat de lumine caeli, artatur collecta dies tremulasque per undas insequitur secreta vadi, transmittitur alto perfusus splendore latex, mirumque relatu, lympha bibit solem tenuique inserta fluento perforat arenti radio lux sicca liquorem.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium 1)
seu te praeruptis porrecta in rupibus Alpis succinctos gelido libantem caespite somnos, anachoreta, tremit (quae quamquam frigora portet, conceptum Christi numquam domat illa calorem), qua nunc Helias, nunc te iubet ire Iohannes, nunc duo Macarii, nunc et Paphnutius heros, nunc Or, nunc Ammon, nunc Sarmata, nunc Hilarion, nunc vocat in tunica nudus te Antonius illa quam fecit palmae foliis manus alma magistri;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum30)
"Est locus, irrigua qua rupe, Garunna, rotate, et tu qui simili festinus in aequora lapsu exis curvata, Durani muscose, saburra, iam pigrescentes sensim confunditis amnes."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Sidonius Pontio Leontio suo salutem56)

SEARCH

MENU NAVIGATION