라틴어 문장 검색

quos cum et a patribus conlaudari et a militari aetate tamquam bonos cives conspici volgus hominum vidit, repente spreto tribunicio auxilio certamen conferendi est ortum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 671:1)
prodigia interim multa nuntiari, quorum pleraque, et quia singuli auctores erant, parum credita spretaque, et quia hostibus Etruscis, per quos ea procurarent, haruspices non erant:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 169:1)
quod primo velut temere iactum sperni, agitari deinde sermonibus coeptum est, unus ex statione Romana percontatus proximum oppidanorum iam per longinquitatem belli commercio sermonum facto, quisnam is esset qui per ambages de lacn Albano iaceret, postquam audivit haruspicem esse, vir haud intacti religione animi, causatus de privati portenti procuratione si operae illi esset consulere velle, ad conloquium vatem elicuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 173:1)
ea largitio sperni coepta, quia spei maioris avertendae solacium obiectum censebant:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 276:1)
id, ut fit, propter auctoris humilitatem spretum et quod longinqua eoque ignotior gens erat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 367:1)
neque deorum modo monita ingruente fato spreta, sed humanam quoque opem, quae una erat, M. Furium ab urbe amovere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 367:2)
invenietis omnia prospera evenisse sequentibus deos, adversa spernentibus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 540:2)
num ante exorta est quam spreta vox caelo emissa de adventu Gallorum, quam gentium ius ab legatis nostris violatum, quam a nobis, cum vindicari deberet, eadem neglegentia deorum praetermissum?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 542:2)
qui nimius animi cum alios principes sperneret, uni invideret, eximio simul honoribus atque virtutibus, M. Furio, aegre ferebat solum eum in magistratibus, solum apud exercitus tantum iam eminere ut iisdem auspiciis creatos non pro collegis sed pro ministris habeat, cum interim, si quis vere aestimare velit, a M. Furio recuperari patria ex obsidione hostium non potuerit, nisi a se prius Capitolium atque arx servata esset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 114:1)
eaque ipsa adfinitas haud spreta gratiam Fabio ad volgum quaesierat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 356:4)
simul dictatorem increpabant, qui legis Liciniae spretae mercedem privata cupiditate quam publica iniuria foediorem cepisset, ut se ipse consulem dictator crearet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 251:1)
cum consulis vocem subsecuta patrum indignatio esset, proditur adversus crebram implorationem deum, quos testes foederum saepius invocabant consules, vocem Anni spernentis numina Romani auditam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 62:1)
misso itaque repente senatu se ex curia proripuit, tum vero non m magis legiones quam maiestatem dictatoriam et disciplinam militarem a magistro equitum victam et eversam dictitans, si illi impune spretum imperium fuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 426:1)
imperium dictitare spretum, tamquam non eadem mente pugnari vetuerit qua pugnatum doleat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 432:1)
quo tu imperio meo spreto, incertis auspiciis, turbatis religionibus adversus morem militarem disciplinamque maiorum et numen deorum ausus es cum hoste confligere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 446:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION