라틴어 문장 검색

Di deaeque te agitant irati, scelus, qui hanc non properes destinare.
(티투스 마키우스 플라우투스, Persa, act 4, scene 4305)
non sum irata.
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, act 1, scene 2353)
condigne haruspex, non homo trioboli, omnibus in extis aibat portendi mihi malum damnumque et deos esse iratos mihi.
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, act 2, scene 110)
tamen si faciat, minime irasci decet, neque id immerito eveniet.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 1, scene 117)
Tui benevolentis, si ita es ut ego te volo, sin aliter es, inimici atque irati tibi.
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 1, scene 29)
vehementer nunc mi est irata, sentio atque intellego;
(티투스 마키우스 플라우투스, Truculentus, act 2, scene 6107)
de nihilo nihil est irasci, quae te non flocci facit.
(티투스 마키우스 플라우투스, Truculentus, act 4, scene 2123)
Et si sapientis est peccatis irasci, magis irascetur maioribus et saepe irascetur ;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 32:1)
Unde Socratesdixit, "Iracundus cum irasci desierit, tunc irascitur sibi."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 46:7)
Quicquid est tale, non est ira, sed quasi ira, sicut puerorum, qui si ceciderunt, terram verberari volunt et saepe ne sciunt quidem, cur irascantur, sed tantum irascuntur, sine causa et sine iniuria, non tamen sine aliqua iniuriae specie nec sine aliqua poenae cupiditate.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 14:1)
Sed queror haud faciles, iuvenum rarissime, questus irascorque etiam, quantum irascuntur amantes, tantane me decuit vulgari gaudia fama noscere?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, gratulatio ad Iulium Menecraten17)
Quapropter multo melius nec iuste cuiquam irascimur, quam velut iuste irascendo in alicuius odium irae occulta facilitate delabimur.
(아우구스티누스, 편지들, 13. (A. D. 397 Epist. XXXVIII) Fratri Profuturo Augustinus 2:10)
ego tibi irascerer, tibi ego possem irasci?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER PRIMVS, letter 3 1:2)
Irasceris, scio, et irasceris merito, id quoque scio;
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 21 2:1)
Erat enim expositus accessu insidiantium et reclusus, vitio gemino perniciose implicitus, quod intoleranter irascebatur, tune magis cum eum puderet irasci, et quae facilitate privati opertis susurris audierat, an vera essent, excutere tumore principis supersedens pro veris accipiebat et certis.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 1장 20:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION