라틴어 문장 검색

Nam ut pauca, quae ratio ualet humana, de diuina profunditate perstringam, de hoc quem tu iustissimum et aequi seruantissimum putas omnia scienti prouidentiae diuersum uidetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 6:1)
Sed sit aliquis ita bene moratus ut de eo diuinum iudicium pariter humanumque consentiat, sed est animi uiribus infirmus, cui si quid eueniat aduersi desinet colere forsitan innocentiam per quam non potuit retinere fortunam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 6:4)
Sola est enim diuina uis cui mala quoque bona sint, cum eis competenter utendo alicuius boni elicit effectum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:22)
Neque enim fas est homini cunctas diuinae operae machinas uel ingenio comprehendere uel explicare sermone.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:25)
Nam supernis diuinisque substantiis et perspicax iudicium et incorrupta uoluntas et efficax optatorum praesto est potestas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, III 1:9)
Humanas uero animas liberiores quidem esse necesse est cum se in mentis diuinae speculatione conseruant, minus uero cum dilabuntur ad corpora, minusque etiam cum terrenis artubus colligantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, III 1:10)
neque enim uel factum aliud ullum uel quaelibet exsistere poterit uoluntas nisi quam nescia falli prouidentia diuina praesenserit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 1:8)
Aiunt enim non ideo quid esse euenturum quoniam id prouidentia futurum esse prospexerit, sed e contrario potius quoniam quid futurum est id diuinam prouidentiam latere non posse eoque modo necessarium hoc in contrariam relabi partem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 2:2)
Quid etiam diuina prouidentia opinione praestiterit si uti homines incerta iudicat quorum est incertus euentus?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 6:1)
Quare nulla est humanis consiliis actionibusque libertas, quas diuina mens sine falsitatis errore cuncta prospiciens ad unum alligat et constringit euentum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 7:1)
Auferetur igitur unicum illud inter homines deumque commercium, sperandi scilicet ac deprecandi, si quidem iustae humilitatis pretio inaestimabilem uicem diuinae gratiae promeremur;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 8:1)
Cuius caliginis causa est quod humanae ratiocinationis motus ad diuinae praescientiae simplicitatem non potest ammoueri;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 1:3)
Ratio uero humani tantum generis est sicut intellegentia sola diuini:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 1:5)
Simile est quod humana ratio diuinam intellegentiam futura nisi ut ipsa cognoscit non putat intueri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 2:6)
Quoniam igitur, uti paulo ante monstratum est, omne quod scitur non ex sua sed ex comprehendentium natura cognoscitur, intueamur nunc quantum fas est quis sit diuinae substantiae status, ut quaenam etiam scientia eius sit possimus agnoscere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION