라틴어 문장 검색

Nec nunc eam apud te iacto, qui nosti, sed et ceteris indico, ne quis asperiore lima carmen examinet et a confido scriptum et dolenti datum, cum paene supervacua sint tarda solacia.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, poem pr5)
et nunc, heu, vittis et frontis honore soluto infaustus vates versa mea pectora tecum plango lyra, sed tu comitem sociumque doloris, si merui luctusque tui consortia sensi, iam lenis patiare precor, me fulmine in ipso audivere patres, ego iuxta busta profusis matribus atque piis cecini solacia natis et mihi, cum proprios gemerem defectus ad ignes - quem, Natura!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus13)
mox ubi delicias et rari pignus amici sensit et amissi puerum solacia Blaesi, tollit humo magnaque ligat cervice diuque ipse manu gaudens vehit et, quae munera mollis Elysii, steriles ramos mutasque volucres porgit et obtunso pallentes germine flores.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus88)
Magna tamen subiti tecum solacia leti, victe.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Leo mansuetus10)
"- iussus praecipitem subire Lethen, dum pugnas canis arduaque voce das solacia grandibus sepulcris, - o dirum scelus!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, genethliacon Lucani ad Pollam34)
haec te non thiasis procax dolosis falsi numinis induit figura, ipsum sed colit et frequentat ipsum imis altius insitum medullis, ac solacia vana subministrat vultus, qui simili notatus auro stratis praenitet incubatque somno securae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, genethliacon Lucani ad Pollam41)
Merebatur et Claudi Etrusci mei pietas aliquod ex studiis nostris solacium, cum lugeret veris - quod iam rarissimum est - lacrimis senem patrem.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, poem pr7)
dabimus solacia dignis luctibus Aoniasque tuo sacrabimus ultro inferias, Etrusce, seni!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum11)
cedet tibi gloria fidi Theseos, et lacerum qui circa moenia Troiae Priamiden caeso solacia traxit amico.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, epistola ad Vitorium Marcellum39)
Priscilla, tuo solacia grata marito conciperem.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam2)
Talia dum celebras, subitam civilis Erinys Tarpeio de monte facem Phlegraeaque movit proelia, sacrilegis lucent Capitolia taedis, et Senonum furias Latiae sumpsere cohortes, vix requies flammae necdum rogus ille deorum siderat, excisis cum tu solacia templis impiger et multum facibus velocior ipsis conciliis ore pio captivaque fulmina defies, mirantur Latii proceres ultorque deorum Caesar, et e medio divum pater annuit igni.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum65)
"maesti cupiens solacia casus monstriferae Calydonis opes Acheloiaque arva deserui;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권151)
"sero memor thalami maestae solacia morti, Phoebe, paras monstrum infandis Acheronte sub imo conceptum Eumenidum thalamis, cui virginis ora pectoraque;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권207)
"hi trabibus duris, solacia vana dolori, proterere exanimos artus asprosque molares deculcare genis:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권212)
"nec minus haec laeti trahimus solacia, quam si praecipiti convulsa noto prospectet amicam puppis humum, iuvat ingressos felicia regni omina, quod superest fati vitaeque laborum fortuna transire tua."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권64)

SEARCH

MENU NAVIGATION