라틴어 문장 검색

sed tua me virtus tamen et sperata voluptas suavis amicitiae quemvis efferre laborem suadet et inducit noctes vigilare serenas quaerentem dictis quibus et quo carmine demum clara tuae possim praepandere lumina menti, res quibus occultas penitus convisere possis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 6:2)
ipse parat sese porro speratque futurum ut videat quod consequitur rem quamque:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 26:14)
Praeclarum, inquit, diem mihi fore video, cum et vos adestis et adfuturos se illi quos ad conventus nostri societatem rogari placuit spoponderunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 2:1)
Is enim cum raptas ad consolandum vocasset, spopondisse fertur se eius infanti quae prima sibi civem Romanum esset enixa, illustre munus daturum.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 16:4)
Nam illud nec consequi posse me spero, ut vocabula conprehendam quae singulis apud vos diebus adduntur, dum alios fastos variisque alios nominibus nuncupatis.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 3:2)
Hunc ego si potui tantum sperare dolorem, Et perferre, soror, potero.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 6:5)
Invenio tamen posse aliquem et ex eo quod iam speraverit movere pathos, ut Evander:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 8:1)
Quod superest, laeti bene gestis corpora rebus Procurate viri, et pugnam sperate parati.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IX. 4:1)
hic ad sperandam praesentis mali absolutionem gemini casus hortatur eventu.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 7:2)
qui cum filiis suis rectum dando consilium non optinuisset adsensum atque ideo esset in simultate cum liberis, ubi hoc aemulis causam fuisse gaudii comperit ex illa discordia sperantibus in domo regnantis nasci posse novitatem, universitate civium convocata ait succensuisse quidem se filiis non adquiescentibus patriae voluntati, sed hoc sibi postea visum paternae aptius esse pietati, ut in sententiam liberorum ipse concederet:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 12:2)
Quod superest, laeti bene gestis corpora rebus Procurate viri et pugnam sperate parati, aut, ut Homerus brevius et expressius dixit, Νῦν δ’ ἔρχεσθ’ ἐπὶ δεῖπνον, ἵνα ξυνάγωμεν ἄρνα.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 23:2)
liceat sperare timenti.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 1:7)
Iam, quot apud Sacri cecidere cadavera portum, Aut Collina tulit stratas quot porta catervas, Tunc cum paene caput mundi rerumque potestas Mutavit translata locum, Romanaque Samnis Ultra Caudinas speravit vulnera Furcas!
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:49)
at vobis vilior hoc est Vestra fides, quod pro caussa pugnantibus aequa Et veniam sperare licet.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 2:68)
Omnibus incerto venturae tempore vitae, Par animi laus est, et quos speraveris annos Perdere, et extremae momentum abrumpere lucis, Accersas dum fata manu.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 5:41)

SEARCH

MENU NAVIGATION