도구

도구

라틴어 문장 검색

— Prorsus, inquam, nihil ualeret.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:25)
— Si quis igitur pedibus incedere ualens ambulet alius que, cui hoc naturale pedum desit officium, manibus nitens ambulare conetur, quis horum iure ualentior existimari potest?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:7)
Possunt enim mala, quae minime ualerent si in bonorum efficientia manere potuissent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:10)
Membra quae ualeant licet,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VI 31:1)
Corda uertere non ualent!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VI 32:1)
Quo fit ut, tametsi uobis hunc ordinem minime considerare ualentibus confusa omnia perturbataque uideantur, nihilo minus tamen suus modus ad bonum dirigens cuncta disponat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 4:1)
Nam ut pauca, quae ratio ualet humana, de diuina profunditate perstringam, de hoc quem tu iustissimum et aequi seruantissimum putas omnia scienti prouidentiae diuersum uidetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 6:1)
Non ualet aut pelagi radiorum
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IV 5:1)
Nam si aliorsum quam prouisa sunt detorqueri ualent, non iam erit futuri firma praescientia, sed opinio potius incerta;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 1:9)
Aut quis ualeat nescita sequi
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VI 17:1)
Neque enim sensus aliquid extra materiam ualet uel uniuersales species imaginatio contuetur uel ratio capit simplicem formam;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 4:8)
Prona tamen facies hebetes ualet ingrauare sensus;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, X 9:1)
Quoniam uero manere non potuit, infinitum temporis iter arripuit eoque modo factum est ut continuaret eundo uitam cuius plenitudinem complecti non ualuit permanendo.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 2:4)
"plus valent ad aeternitatis vestrae custodiam mea voluntas quam vestra natura".
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 68:2)
Sermo enim magistri intelligendus est ad melius, nec valet quod dicunt quidam maligni ponentes studium suum ad hoc quod possint invenire rationes repugnantes in aliquo veritati christianae fidei, quod tamen procul dubio est impossibile.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 13 90:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION