라틴어 문장 검색

Vertitur interea caelum cum ingentibus signis
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 8:3)
Cruditates eveniunt aut qualitate suci in quem cibus vertitur, si non sit aptus humori qui corpus optinuit, aut ipsius cibi multitudine, non sufficiente natura ad omnia quae congesta sunt concoquenda.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 9:1)
nec concordant humores ex materiae varietate nascentes, nec efficiunt liquidum purumve sanguinem, in quem iecoris ministerio vertuntur, et in venas cum tumultu suo transeunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 11:2)
Ergo in ventre fit prima digestio virtute ἀλλοιωτικῇ in sucum vertente quicquid acceptum est, cuius faex retrimenta sunt quae per intestina, inferiore orificio tradente, labuntur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 18:1)
Est autem iecur concretus sanguis, et ideo habet nativum calorem, quod confectum sucum vertit in sanguinem:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 19:2)
et sicut cibum in sucum verti prima est, ita sucum transire in sanguinem secunda digestio est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 19:3)
Cibus autem simplex non habet controversam moram, dum simul in simplicem sucum vertitur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 29:1)
Ideo, si quis aegrescentium vel de ipso simplici amplius adpetat, subducitis adhuc desideranti.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 12:3)
Bene, inquit, Horus noster temptat videri orator ex Cynico, qui in contrarium vertit sensus quibus potest muliebris corporis frigus probari.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 8:2)
Ex quo intellegitur quod idem faciens in ventris humore subducit se digestionis necessitati et tam sero illic coquitur quam tardius conficiuntur quae vapore aquae quam quae igne solvuntur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VIII. 3:2)
quae si idoneam materiam suscipit, libere congreditur et cito eam in concertatione consumit, levem modo praeterit ut latentem, modo in cinerem potius quam in sucum vertit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VIII. 5:2)
ut ingentia robora in carbonum frusta lucentia igne vertuntur, paleae si in ignem ceciderint, mox solum de eis cinerem restat videri.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VIII. 5:3)
deinde prius vertuntur in sucum ventris calore quam ut integrae possint nocere.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VIII. 8:4)
Dic, Disari, cur qui ita se vertunt ut saepe in orbem rotentur et vertiginem capitis et obscuritatem patiuntur oculorum, postremo, si perseveraverint, ruunt, cum nullus alius motus corporis hanc ingerat necessitatem?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 2:1)
Dein quis potest in animum inducere, simul atque oculos verteris incurrere imagines caeli maris litoris prati navium pecudum et innumerabilium praeterea rerum quas uno oculorum iactu videmus, cum sit pupula quae visu pollet oppido parva?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 11:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION