라틴어 문장 검색

Quin etiam, ima dolor balantum lapsus ad ossa cum furit atque artus depascitur arida febris, profuit incensos aestus avertere et inter ima ferire pedis salientem sanguine venam, Bisaltae quo more solent acerque Gelonus;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 19:7)
Labitur infelix studiorum atque immemor herbae victor equus fontisque avertitur et pede terram crebra ferit;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 20:7)
poscit opem chorus et praesentia numina sentit, caelestis implorat aquas docta prece blandus, avertit morbos, metuenda pericula pellit, impetrat et pacem et locupletem frugibus annum, carmine di superi placantur, carmine Manes.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 150)
mali culices ranaeque palustres avertunt somnos;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Iter quoddam suum Roma Brundusium usque singulari cum festivitate describit.13)
ergo cum grammaticus totum occupare diem non possit nec debeat, ne discentis animum taedio avertat, quibus potius studiis haec temporum velut subsiciva donabimus?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 414:1)
neque hanc (ut aliqui putabunt) festinationem meam sic quisquam calumnietur, tanquam eum, qui sit rhetori traditus, abducendum protinus a grammaticis putem.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 13:3)
in ceteris enim admiscere aliquid nitoris, non iactandi ingenii gratia (namque in id eligi materia poterat uberior), sed ut hoc ipso adliceremus magis iuventutem ad cognitionem eorum, quae necessaria studiis arbitrabamur, si ducti iucunditate aliqua lectionis libentius discerent ea, quorum ne atque arida traditio averteret et aures tam delicatas .
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 6:1)
illa quoque de narratione praecipi solent, ne qua ex ea fiat excursio, ne avertatur a iudice sermo, ne alienae personae vocem demus, ne argumentemur;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 192:1)
primum, quod est res illa simplicior, proponitur enim uno modo, dissolvitur varie, cum accusatori satis sit , verum esse id, quod obiecerit, patronus neget, defendat, transferat, excuset, deprecetur, molliat, minuat, avertat, despiciat, derideat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 290:3)
nec bono videntur, sic a vero iudicem averti, nec convenire bono viro vitiis uti.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 25:4)
est igitur utrisque commune, conciliare sibi, avertere ab adversario iudicem, concitare adfectus et componere.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 29:1)
Sed saepius id est accusatoris, avertere iudicem a miseratione, qua reus sit usurus, atque ad fortiter iudicandum concitare.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 38:1)
Ubi vero animis iudicum vis adferenda est et ab ipsa veri contemplatione abducenda mens, ibi proprium oratoris opus est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 79:1)
huic diversa virtus, quae risum iudicis movendo et illos tristes solvit adfectus et animum ab intentione rerum frequenter avertit et aliquando etiam reficit et a satietate vel a fatigatione renovat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 110:1)
Sed averti intellectus et aliter solet, cum ab asperioribus ad leniora deflectitur:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 196:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION