도구

도구

라틴어 문장 검색

ea largitio sperni coepta, quia spei maioris avertendae solacium obiectum censebant:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 276:1)
id, ut fit, propter auctoris humilitatem spretum et quod longinqua eoque ignotior gens erat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 367:1)
sed melius visum ipsum amoveri, si posset, et Gallos, novam gentem, pace potius cognosci quam armis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 395:2)
invenietis omnia prospera evenisse sequentibus deos, adversa spernentibus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 540:2)
num ante exorta est quam spreta vox caelo emissa de adventu Gallorum, quam gentium ius ab legatis nostris violatum, quam a nobis, cum vindicari deberet, eadem neglegentia deorum praetermissum?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 542:2)
sacra in ruina rerum nostrarum alia terra celavimus, alia avecta in finitimas urbes amovimus ab hostium oculis;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 544:3)
qui nimius animi cum alios principes sperneret, uni invideret, eximio simul honoribus atque virtutibus, M. Furio, aegre ferebat solum eum in magistratibus, solum apud exercitus tantum iam eminere ut iisdem auspiciis creatos non pro collegis sed pro ministris habeat, cum interim, si quis vere aestimare velit, a M. Furio recuperari patria ex obsidione hostium non potuerit, nisi a se prius Capitolium atque arx servata esset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 114:1)
et iam magis insignis et sordibus et facie reorum turba Manliana erat, amotusque post triumphum abdicatione dictaturae terror et linguam et animos liberaverat hominum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 174:1)
adeo amotae rei usquam nec oblatae ad tempus vestigium ullum erat, sed ita omnia constanti tranquilla pace ut eo vix fama belli perlata videri posset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 273:1)
inde eos nec sua religio nec verecundia deum arcuisse dicitur sed vox horrenda edita templo cum tristibus minis, ni nefandos ignes procul delubris amovissent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 344:1)
eaque ipsa adfinitas haud spreta gratiam Fabio ad volgum quaesierat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 356:4)
simul dictatorem increpabant, qui legis Liciniae spretae mercedem privata cupiditate quam publica iniuria foediorem cepisset, ut se ipse consulem dictator crearet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 251:1)
cum consulis vocem subsecuta patrum indignatio esset, proditur adversus crebram implorationem deum, quos testes foederum saepius invocabant consules, vocem Anni spernentis numina Romani auditam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 62:1)
misso itaque repente senatu se ex curia proripuit, tum vero non m magis legiones quam maiestatem dictatoriam et disciplinam militarem a magistro equitum victam et eversam dictitans, si illi impune spretum imperium fuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 426:1)
imperium dictitare spretum, tamquam non eadem mente pugnari vetuerit qua pugnatum doleat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 432:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION