라틴어 문장 검색

nobis quoniam prima animi ingeniique negata sors est, secundam ac mediam teneamus, et dum imperare discimus, parere prudenti in animum .
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 362:1)
meliores, prudentiores constantiores nos tempus diesque facit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 480:1)
legatos opus esse ad se mitti, viros prudentes cum quibus quae vellet de re publica loqueretur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 440:2)
temperandum acre ingenium eius moderato et prudenti viro adiuncto conlega censebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 505:1)
Athenienses, prudentissima civitas, bello domi relicto, auctore aeque inpigro ac nobili iuvene magna classe in Siciliam tramissa, una pugna navali florentem rem publicam suam in perpetuum adflixerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 620:1)
neque prudentiorem neque constantiorem Masinissam quam Syphacem esse, etiam iuventa incautiorem;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 180:1)
negare itaque prius quicquam agi passurum quam sibi provincia Africa decreta esset, concedente conlega, moderato viro et prudenti, qui gloriae eius certamen cum Scipione, praeterquam quod iniquum esset, etiam inpar futurum cernebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 534:1)
quae minus infesta ac trepida fuisset, ni Achaei locorum prudentes institissent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 328:3)
Aetolorum vana promissa incusare et Thoantem, Hannibalem vero non ut prudentem tantum virum sed prope vatem omnium, quae tum , admirari.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 182:1)
enim prudentissimi viri omnis divini humanique iuris nihil aeque dissolvendae religionis esse, quam ubi non patrio sed externo ritu sacrificaretur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 176:1)
id aegre patiente Perseo laetari prudentes amici eius, eamque rem ipsam dicere praebituram causam criminandi iuvenis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 65:2)
tertia pars, optima eadem et prudentissima, si utique optio domini potioris daretur, sub Romanis quam sub rege malebat esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 317:1)
modum imponere secundis rebus nec nimis credere serenitati praesentis fortunae, prudentis hominis et merito felicis esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 679:1)
ceterum et mihi vetustas res scribenti nescio quo pacto antiquus fit animus et quaedam religio tenet, quae illi prudentissimi viri publice suscipienda censuerint, ea pro indignis habere, quae in meos annales referam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 143:1)
nec aliud restabat quam audacter commissum pertinaci audacia,quae prudens interdum in exitu est, corrigere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 46:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION