도구

도구

라틴어 문장 검색

Quod si Cesar iam tunc iudicandi temporalia non habuisset auctoritatem nec Cristus hoc persuasisset, nec angelus illa verba nuntiasset, nec ille qui dicebat "Cupio dissolvi et esse cum Cristo" incompetentem iudicem appellasset. 7.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 12:21)
2. Si quis vero fatetur contra obiciens quod non oportebat illum loqui, cum solus adhuc homo existeret, et Deus omnia sine verbis archana nostra discernat etiam ante quam nos, - cum illa reverentia dicimus qua uti oportet cum de eterna Voluntate aliquid iudicamus, quod licet Deus sciret, immo presciret (quod idem est quantum ad Deum) absque locutione conceptum primi loquentis, voluit tamen et ipsum loqui, ut in explicatione tante dotis gloriaretur ipse qui gratis dotaverat.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 30:1)
1. Post hec veniamus ad Tuscos, qui propter amentiam suam infroniti titulum sibi vulgaris illustris arrogare videntur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 110:1)
nam secundum ipsam bonum et malum hominem iudicamus;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 154:3)
nec licet aliquid artis sequentibus arrogare, sed solam artem antecedentis induere.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 132:3)
Nullus autem dubito quin permultos invenerim, qui genus hoc scribendi natura sua nimis inusitatum, meque, quod ad veteris Latii normam attineat, plane hospitem esse judicarint.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, PROOEMIUM.2)
itemque aliquantulum pecuniae, gregariis militibus, qui pugnae adfuerant, quique sese virtute insigniverant, donandum judicavit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT PRIMUM.47)
Longa mora esset dicere, quanta pervicacia, quantaque lite a Senatu Britannico colonias Americanas jus taxandi arrogatum sit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT TERTIUM.18)
in which two last cases, ξονφιξιενδι is governed by the noun τεμπυσ. rem, muneri publico debitum, quem alias sibi privato haudquaquam arrogaret, pervicacius postulare, aequum esse arbitrabatur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUINTUM.23)
Postridie, circiter horam undecimam, ante meridiem, Craik, medicus insignis, et Washingtonii familiaris, ad Montem Vernonium, ducis inclyti sedem, adventavit, summoque in vitae periculo Washingtonium esse recte judicans, duos alios medicos arcessendos curavit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.7)
comis, liberalis, amicis benignus, ignotis omnibus sese praebendum judicans.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.62)
Nemo fortasse, unquam extitit, qui in rebus tam arduis, tamque difficilibus, judicare coactus sit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.81)
Deum, denique, rebus humanis semper praeesse, rectissime judicavit;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.115)
at cum ultro offerrentur, summa cum humanitate accipiendos judicavit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.133)
Sese, enim, hominem esse recte judicans, nil, quod ad infortunia et mala humana spectaret, a se alienum esse arbitrabatur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.131)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION