라틴어 문장 검색

haerere et aliud in visceribus Graeciae ingens malum, Nabim, nunc Lacedaemoniorum, mox, si liceat, universae Graeciae futurum tyrannum, avaritia et crudelitate omnes fama celebratos tyrannos aequantem;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 537:1)
saepe me querentem de feminarum, saepe de virorum nec de privatorum modo sed etiam magistratuum sumptibus audistis, diversisque duobus vitiis, avaritia et luxuria, civitatem laborare, quae pestes omnia magna imperia everterunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 35:1)
instabat enim cura alia, quod civitas faenore laborabat et quod, cum multis faenebribus legibus constricta avaritia esset, via fraudis inita erat, ut in socios, qui non tenerentur iis legibus, nomina transcriberent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 67:1)
postquam ira et avaritia imperio potentiora erant, praeconibus per urbem missis liberos omnes in forum ad se convenire iubet, ne violarentur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 373:1)
cui custodiae centurio praeerat et libidinis et avaritiae militaris.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 296:3)
cum Aemilius callidam malitiam inimici velut notam omnibus insimularet et tempus eum morando extracturum diceret, ne consule inimico Romam veniret, certamine consulum biduum absumptum est;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 547:1)
sed iam ultra superbiam crudelitatemque et avaritiam eius non pati posse Carthaginienses.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 234:1)
regem ad ea primo accensum ira inclementer locutum, avaritiam superbiamque Romanis obicientem frementemque quod alii super alios legati venirent speculatum dicta factaque sua, quod se ad nutum imperiumque eorum omnia dicere ac facere aequum censerent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 259:1)
ii de magistratuum Romanorum avaritia superbiaque conquesti, nixi genibus ab senatu petierunt ne se socios foedius spoliari vexarique quam hostes patiantur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 16:1)
proditor enim ac prope hostis habitus, dum inter se duo reges captantes fraude et avaritia certant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 292:1)
nec haec tantum Persei per avaritiam est dimissa res, cum pecunia statuta aut pacem habere per Eumenen, quae vel parte regni redimenda esset, aut deceptus protrahere inimicum mercede onustum et hostes merito ei Romanos posset facere;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 309:1)
sed et ante Genti regis parata societas et tum Gallorum effusorum per Illyricum ingens oblatum auxilium avaritia dimissum est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 310:1)
eadem avaritia Gentium regem sibi alienavit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 331:1)
obnoxios imperatores tradi licentiae atque avaritiae militari.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 435:1)
haec sicut ad militum animos stimulandos aliquem aculeum habent, qui parum licentiae, parum avaritiae suae inservitum censent, ita apud populum Romanum nihil valuissent, qui, ut vetera atque audita a parentibus suis non repetat, quae ambitione imperatorum clades acceptae sint, quae severitate imperii victoriae partae, proximo certe Punico bello, quid inter M. Minucium magistrum equitum et Q. Fabium Maximum dictatorem interfuerit, meminit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 449:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION