라틴어 문장 검색

L. Furius, simul quod in Etruria nihil erat rei quod gereret, simul Gallico triumpho imminens, quem absente consule irato atque:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 548:1)
neque enim ne Aetolos quidem quieturos, cum ingenio inquietam tum iratam Romanis gentem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 536:2)
tum vero ii, quos paverat per aliquot annos publicus peculatus, velut bonis ereptis, non furtorum manubiis extortis infensi et irati Romanos in Hannibalem, et ipsos causam odii quaerentes, instigabant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 561:1)
id enim periculum est ne Sacrum montem, sicut quondam irata plebs, aut Aventinum capiant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 102:2)
servis liberatis a tyranno non irrita modo futura libertas, sed multo foedior quam fuisset ante, servitus, redeuntibus in iratorum dominorum potestatem ante oculos obversabatur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 437:1)
destituti enim ab omni spe, cum desertos se ab Antiocho, spem nullam in Aetolis esse cernerent, dies noctesque aut Philippi hostis adventum aut infestiorem etiam, quo iustius irati erant, Romanorum expectabant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 379:1)
ceterum quamquam merito iratus erat Aetolis, quod solos obtrectasse gloriae suae cum liberaret Graeciam meminerat, et nihil auctoritate sua motos esse, cum quae tum maxime accidebant casura praemonens a furioso incepto eos deterreret, tamen sui maxime operis esse credens nullam gentem liberatae ab se Graeciae funditus everti, obambulare muris, ut facile nosceretur ab Aetolis, coepit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 387:1)
sexaginta tres postero die comprehensi, a quibus praetor vim arcuerat, non quia salvos vellet sed quia perire causa indicta nolebat, obiecti multitudini iratae, cum aversis auribus pauca locuti essent, damnati omnes et traditi sunt ad supplicium.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 404:1)
suo quemque iudicio et homines odisse aut diligere et res probare aut improbare debere, non pendere ex alterius vultu ac nutu nec alieni momentis animi circumagi, adstipularique irato consuli tribunum plebei;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 46:1)
quid hoc noctis, quid inimicus ad iratum, quid cum ferro succinctis iuvenibus venis?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 109:1)
nam si veneno te inter cenam tollere volui, quid minus aptum fuit quam pertinaci certamine et concursu iratum te efficere, ut merito, sicut fecisti, invitatus ad cenam abnueres?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 162:1)
cum autem iratus negasses, utrum ut placarem te danda opera fuit, ut aliam quaererem occasionem, quoniam semel venenum paraveram, an ab illo consilio velut transiliendum ad aliud fuit, ut ferro te, et quidem eodem die, per speciem comisationis occiderem?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 163:1)
ignarus quid arcessitus essem, te iratum et iubentem dicere causam, fratrem accusantem audivi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 190:2)
itaque taciti ut iratos esse sentires, secuti sunt currum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 151:2)
hic iratus Praenestinis, quod, cum eo privatus sacrificii in templo Fortunae faciendi causa profectus esset, nihil in se honorifice neque publice neque privatim factum a Praenestinis esset, priusquam ab Roma proficisceretur, litteras Praeneste misit ut sibi magistratus obviam exiret, locum publice pararent ubi deverteretur, iumentaque cum exiret inde praesto essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION