라틴어 문장 검색

Iamque oratores aderant ex urbe Latina, velati ramis oleae veniamque rogantes:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 4:1)
Quos bonus Aeneas haud aspernanda precantis prosequitur venia et verbis haec insuper addit:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 4:5)
sors ista senectae debita erat nostrae.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 6:15)
Quod si tantus habet mentes et pectora terror, ipsum obtestemur veniamque oremus ab ipso:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 13:6)
veniam, quocumque vocari audiat haec tantum - vel qui venit ecce Palaemon efficiam posthac ne quemquam voce lacessas.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA III. MENALCAS, DAMOETAS, PALAEMON33)
At si triticeam in messem robustaque farra exercebis humum solisque instabis aristis, ante tibi Eoae Atlantides abscondantur Gnosiaque ardentis decedat stella Coronae, debita quam sulcis committas semina quamque invitae properes anni spem credere terrae.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 7:6)
namque dabunt veniam votis irasque remittent.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 20:8)
tandem venias precamur nube candentis umeros amictus augur Apollo;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 27)
fors et debita iura vicesque superbae te maneant ipsum:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 2810)
Et ture et fidibus iuvat placare et vituli sanguine debito custodes Numidae deos, qui nunc Hesperia sospes ab ultima caris multa sodalibus, nulli plura tamen dividet oscula quam dulci Lamiae, memor actae non alio rege puertiae mutataeque simul togae.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 361)
ibi tu calentem debita sparges lacrima favillam vatis amici.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 65)
' scimus, et hanc veniam petimusque damusque vicissim;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 1:4)
non quivis videt inmodulata poemata iudex et data Romanis venia est indigna poetis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 8:14)
an omnis visuros peccata putem mea, tutus et intra spem veniae cautus?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 8:16)
ut scriptor si peccat idem librarius usque, quamvis est monitus, venia caret, et citharoedus ridetur, chorda qui semper oberrat eadem, sic mihi, qui multum cessat, fit Choerilus ille, quem bis terve bonum cum risu miror;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 11:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION