라틴어 문장 검색

Ullamne igitur eius hominis potentiam putas qui quod ipse in alio potestne id in se alter ualeat efficere non possit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 1:18)
Atqui nec opes inexpletam restinguere auaritiam queunt, nec potestas sui compotem fecerit quem uitiosae libidines insolubilibus adstrictum retinent catenis, et collata improbis dignitas non modo non effecit dignos sed prodit potius et ostentat indignos.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:9)
Postremo idem de tota concludere fortuna licet, in qua nihil expetendum, nihil natiuae bonitatis inesse manifestum est, quae nec se bonis semper adiungit et bonos quibus fuerit adiuncta non efficit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:13)
Huius igitur tam exiguae in mundo regionis quarta fere portio est, sicut Ptolomaeo probante didicisti, quae nobis cognitis animantibus incolatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:8)
Nec fama notos efficit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIV 22:1)
Quodsi neque id ualent efficere quod promittunt bonisque pluribus carent, nonne liquido falsa in eis beatitudinis species deprehenditur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:4)
An uero regna regumque familiaritas efficere potentem ualet?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IX 1:1)
An tu potentem censes quem uideas uelle quod non possit efficere, potentem censes qui satellite latus ambit, qui quos terret ipse plus metuit, qui ut potens esse uideatur in seruientium manu situm est?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IX 1:13)
sed dum ruituros moles ipsa trahit, neuter quod uoluit effecit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IX 1:17)
quare splendidum te, si tuam non habes, aliena claritudo non efficit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XI 1:15)
In quo euripidis mei sententiam probo, qui carentem liberis infortunio dixit esse felicem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIII 1:9)
Deum, rerum omnium principem, bonum esse communis humanorum conceptio probat animorum;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:2)
— Sed quaeso, inquit, te, uide quam id sancte atque inuiolabiliter probes quod boni summi summum deum diximus esse plenissimum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:11)
Nec dubito quin possis efficere, tu modo quem excitaueris ne moreris.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:3)
— Quem uero effecisse quod uoluerit uideas, num etiam potuisse dubitabis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION