도구

도구

라틴어 문장 검색

primum quia impetu et calore praestat animalia, uti praestat sol sidera:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 17:1)
θεοὶ δ’ ἅμα πάντες ἕποντο, sidera intelleguntur, quae cum eo ad occasus ortusque cotidiano impetu caeli feruntur eodemque aluntur humore.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIII. 3:2)
Necessitas, cuius cursus transversi impetum Voluerunt multi effugere, pauci potuerunt, Quo me detrusit paene extremis sensibus?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 3:1)
Sociorum quoque eius trepidationem breviter ostendit:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 2:3)
Deinde, cum causas quoque contulisset, quanto impetu dea dixit:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 6:6)
Graius poeta equorum tantum meminit flagro animante currentium, licet dici non possit elegantius quam quod adiecit ὑψόσ’ ἀειρόμενοι, quo expressit quantum natura dare poterat impetum cursus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 21:1)
Sed ubi vidit hoc leve nimisque puerile, dolorem auxit agrestium, ut impetus eorum sufficeret ad bellum.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 2:2)
Labitur uncta carina, volat super impetus undas
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 51:3)
et illa trepidatio:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 16:5)
Nam vetus et vehemens, alterum ab aetatis magnitudine conpositum elisumque est, alterum a nimio impetu et vi mentis instructum.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 18:2)
si quis vero avidius hauserit, humor eodem impetu quo trahitur praeterit in vesicam, et sicciori cibo provenit tarda digestio.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XV. 12:2)
Tunc quae tuta petant, et quae metuenda relinquant, Incerti, quo quemque fugae tulit impetus, urgent Praecipitem populum serieque haerentia longa Agmina prorumpunt.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 5:53)
Trahit ipse furoris Impetus:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:33)
Deserat hic fervor mentes, cadat impetus amens.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 3:16)
neque enim impetus illis Incursusque fuit:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 7:28)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION