라틴어 문장 검색

quid iratum, quod Romam de se questum venisse Siculos sciat, facturum?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 416:2)
Marcellus, postquam in castra reditum est, contionem adeo saevam atque acerbam apud milites habuit ut proelio per diem totum infeliciter tolerato tristior iis irati ducis oratio esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 199:1)
qui interrogante scriba quid fieri signis vellet ingentis magnitudinis - di sunt, suo quisque habitu in modum pugnantium formati - deos iratos Tarentinis relinqui iussit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 256:2)
illos se per deos superos inferosque orare ut memores libertatis, quae illo die aut morte honesta aut servitute infami finienda esset, nihil relinquerent in quod saevire iratus hostis posset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 336:1)
atque haec tamen caedes ab impetu hostium iratorum ac tum maxime dimicantium iure belli in armatos repugnantesque edebatur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 344:1)
utramque fortunam expertis permittere sese utrum propitios an iratos habere Romanos mallent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 508:1)
illud satis scire, etsi male de populo Romano meriti essent, in meliore statu sub iratis Romanis futuros quam sub amicis Carthaginiensibus fuerint.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 115:1)
eo se averterant Romani ab Aetolorum quo missi erant auxilio, irati quod sine auctoritate sua adversus foedus cum rege pacem fecissent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 164:1)
nihil nostra interest utrum sub illo legato, sub illo praesidio Locros esse sinatis, an irato Hannibali et Poenis ad supplicium dedatis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 264:2)
id vectigal commentum alterum ex censoribus satis credebant, populo iratum, quod iniquo iudicio quondam damnatus esset, et in pretio salis maxime oneratas tribus quarum opera damnatus erat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 513:1)
non tamen ita perculsos iratosque in aciem accepere, sed densatis ordinibus in cornua vacuumque circa campum extra proelium eiecere, ne pavido fuga volneribusque milite sinceram et integram aciem miscerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 460:1)
L. Furius, simul quod in Etruria nihil erat rei quod gereret, simul Gallico triumpho imminens, quem absente consule irato atque:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 548:1)
neque enim ne Aetolos quidem quieturos, cum ingenio inquietam tum iratam Romanis gentem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 536:2)
tum vero ii, quos paverat per aliquot annos publicus peculatus, velut bonis ereptis, non furtorum manubiis extortis infensi et irati Romanos in Hannibalem, et ipsos causam odii quaerentes, instigabant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 561:1)
id enim periculum est ne Sacrum montem, sicut quondam irata plebs, aut Aventinum capiant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 102:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION