도구

도구

라틴어 문장 검색

Iratus, cum ad se rediit, sibi tum irascitur.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 273)
Nocens precatur, innocens irascitur.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 428)
Plerique cum stultis maledicunt, ipsi sibi convicium faciunt.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 52)
Potenti irasci sibi periclum est quaerere.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 540)
Si quis irascitur, ab alio poenas petit, a se exigit.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 687)
Semper plus iratus sese posse, quam possit, putat.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 697)
Semper metuendum, quidquid irasci potest.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 733)
Multi denique dei habuerunt Caesarem iratum.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 29장 3:1)
Ceterum si requisisset, sequebatur, ut cognosceret requisitum et recognitum observaret et observatum propitium magis experiretur quam iratum.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 40장 11:1)
Etenim credibilius haberi debet eum irasci qui neglegatur quam qui coluntur, aut nae illi iniquissimi, si propter Christianos etiam cultores suos laedunt, quos separare deberent a meritis Christianorum.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 41장 1:2)
Ne irascaris quidem?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 45장 3:4)
sicut saepe irascendo culpas insequimur, et tranquillitatem in nobis animi perturbamus;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 8:10)
Et quamuis maledici regnum Dei possidere non possint, creditum est tamen, quod hi, qui merito impietatis suae maledicebantur, ocius Domino uindice poenas sui reatus luerent.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXIV [XXVI].5)
esse gratiae locum, esse beneficio, et irasci et ignoscere posse, inter amicum atque inimicum discrimen nosse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 28:3)
tum vero irasci plebs tribunorum magis silentio quam consulum imperio, et dicere actum esse de libertate sua, rursus ad antiqua reditum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 605:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION