라틴어 문장 검색

victorque volentis per populos d. i. unum vir- tutis est, aliud iustitiae:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 5605)
non invitis vero, sed volentibus imperare iustitiae.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 5607)
"Nimirum insignis et nobilis iustitia Romana ab ipsis imperii nascentis incunabulis auspicata est!"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 25장 1:2)
"qui iustitiam, deo libat;"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 32장 1:10)
unde et amicitia exsistebat et iustitia atque aequitas, eaeque et voluptatibus et multis vitae commodis anteponebantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 29:3)
quo mortuo me ad pontificem Scaevolam contuli, quem unum nostrae civitatis et ingenio et iustitia praestantissimum audeo dicere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 2:4)
quid dicam de moribus facillimis, de pietate in matrem, liberalitate in sorores, boni- tate in suos, iustitia in omnis?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 14:5)
qualis tum patronus iustitiae fuit contra accuratam orationem Phili!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 32:6)
Facile id quidem fuit iustitiam iustissimo viro defendere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 32:8)
amicitiam nonne facile ei, qui ob eam summa fide, constantia iustitiaque servatam maximam gloriam ceperit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 32:11)
deinde aequitate iustitiaque gaudebunt omniaque alter pro altero suscipiet;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 104:4)
atque eodem tempore accusator de plebe L. Caesulenus fuit, quem ego audivi iam senem, cum ab L. Sabellio multam lege Aquilia [de iustitia] petivisset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 34장 4:1)
Iustitia restat, ut de omni virtute sit dictum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER PRIMUS 66:1)
ut enim sapientiam, temperantiam, fortitudinem copulatas esse docui cum voluptate, ut ab ea nullo modo nec divelli nec distrahi possint, sic de iustitia iudicandum est, quae non modo numquam nocet cuiquam, sed contra semper afficit cum vi sua atque natura, quod tranquillat animos, tum spe nihil earum rerum defuturum, quas natura non depravata desiderat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER PRIMUS 66:3)
Invitat igitur vera ratio bene sanos ad iustitiam, aequitatem, fidem, neque homini infanti aut inpotenti iniuste facta conducunt, qui nec facile efficere possit, quod conetur, nec optinere, si effecerit, et opes vel fortunae vel ingenii liberalitati magis conveniunt, qua qui utuntur, benivolentiam sibi conciliant et, quod aptissimum est ad quiete vivendum, caritatem, praesertim cum omnino nulla sit causa peccandi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER PRIMUS 68:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION