라틴어 문장 검색

Refu/gere oculi, co/rpus macie exta/buit, Lacrimae/ peredere u/more exangui/s genas, Situm i/nter oris barba paedore horrida atque Intonsa infuscat pectus inluvie scabrum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 26:9)
haec omnia recta vera debita putantes faciunt in dolore, maximeque declaratur hoc quasi officii iudicio fieri, quod, si qui forte, cum se in luctu esse vellent, aliquid fecerunt humanius aut si hilarius locuti sunt, revocant se rursus ad maestitiam peccatique se insimulant, quod dolere intermiserint.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 64:1)
Quo magis est aequum tumulis mandare peremptos Firmo animo et luctum lacrimis finire diurnis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 65:10)
Flaccus, cuius oculī lacrimīs plēnī erant, ad Quīntum sē vertit;
(옥스포드 라틴 코스 2권, Quīntus ad Graeciam nāvigat2)
mātrem valēre iussit nōn sine plūrimīs lacrimīs.
(옥스포드 라틴 코스 2권, Horiātiae nūptiae32)
diū in terrā sedēbat, lacrimīs per genās cadentibus.
(옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus Venusiam revīsit28)
. . . . . Cum quaererem numquid nobis in prandium frater parasset, consedit puer super lectum et manantes lacrimas pollice extersit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 9:2)
Ac ne tune quidem nos ullum adiecimus verbum, sed attoniti expectavimus lacrimas ad ostentationem doloris paratas.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 17:2)
Secundum hanc deprecationem lacrimas rursus effudit gemitibusque largis concussa tota facie ac pectore torum meum pressit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 18:1)
Hilarior post hanc pollicitationem facta mulier basiavit me spissius, et ex lacrimis in risum mota descendentes ab aure capillos meos lenta manu duxit | et Facio inquit "indutias vobiscum, et a constituta lite dimitto.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 18:4)
Non tenui ego diutius lacrimas, sed ad ultimam perductus tristitiam Quaeso inquam domina, certe embasicoetan iusseras dari.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 24:2)
Ceterum Ascyltos, intemperantis licentiae, cum omnia sublatis manibus eluderet et usque ad lacrimas rideret, unus ex conlibertis Trimalchionis excanduit, is ipse qui supra me discumbebat, et Quid rides inquit vervex?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 57:1)
Non tenuit ultra lacrimas Trimalchio et Rogo inquit Habinna, sic peculium tuum fruniscaris:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 75:4)
Nec diu tamen lacrimis indulsi, sed veritus, ne Menelaus etiam antescholanus inter cetera mala solum me in deversorio inveniret, collegi sarcinulas locumque secretum et proximum litori maestus conduxi.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 81:1)
Fletibus manant genae mentisque pavidae gaudium lacrimas habet, quas metus abegit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 89:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION