라틴어 문장 검색

Qui cum nec prodere visum dedecus auderet, cupiens efferre sub auras, nec posset reticere tamen, secedit humumque effodit et, domini quales adspexerit aures, voce refert parva terraeque inmurmurat haustae, indiciumque suae vocis tellure regesta obruit et scrobibus tacitus discedit opertis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 23:3)
leni nam motus ab austro obruta verba refert dominique coarguit aures.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 23:5)
"Non impune feres" rector maris inquit et omnes inclinavit aquas ad avarae litora Troiae, inque freti formam terras complevit opesque abstulit agricolis et fluctibus obruit agros.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 27:3)
Ecce super medios fluctus niger arcus aquarum frangitur et rupta mersum caput obruit unda.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 62:9)
Obrutus inmani tumulo sub pondere Caeneus aestuat arboreo congestaque robora duris fert umeris.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 53:2)
Hic subito, quantus cum viveret esse solebat, exit humo late rupta similisque minanti temporis illius vultum referebat Achilles, quo ferus iniustum petiit Agamemnona ferro, "inmemores" que "mei disceditis" inquit "Achivi, obrutaque est mecum virtutis gratia nostrae?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 41:2)
Insequitur Cyclops partemque e monte revulsam mittit, et extremus quamvis pervenit ad illum, angulus is molis totum tamen obruit Acin.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 76:1)
I quoque, delectos mactatos obrue tauros (cognita res usu) de putri viscere passim florilegae nascuntur apes, quae more parentum rura colunt operique favent in spemque laborant;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 30:2)
Sic magna fuit censuque virisque perque decem potuit tantum dare sanguinis annos, nunc humilis veteres tantummodo Troia ruinas et pro divitiis tumulos ostendit avorum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 33:3)
cernes illic molimine vasto ex aere et solido rerum tabularia ferro, quae neque concussum caeli neque fulminis iram nec metuunt ullas tuta atque aeterna ruinas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 73:4)
ambiguis ars stupet ipsa malis, scilicet occidimus, nec spes est ulla salutis, dumque loquor, vultus obruit unda meos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 220)
si minus, alta cadens obruat unda caput!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 258)
te mea supposita veluti trabe fulta ruina est:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 62)
dum stetimus, turbae quantum satis esset, habebat nota quidem, sed non ambitiosa domus, at simul impulsa est, omnes timuere ruinam, cautaque communi terga dedere fugae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 912)
cur ego tot gladios fugi totiensque minata obruit infelix nulla procella caput?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 29)

SEARCH

MENU NAVIGATION