도구

도구

라틴어 문장 검색

Discubuere toris proceres et corpora tosta carne replent vinoque levant curasque sitimque.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 19:4)
Carne ferae sedant ieiunia, nec tamen omnes:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 10:5)
quae vicissim carne vescentes bestias alunt, quae magnam organicorum eiectamentorum copiam praebent, unde nova virentia generentur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 32:5)
“Finis universae carnis venit coram me;
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 91:13)
Christiani vero concretum ac potentem Dei amorem confitentur, qui in historia vere operatur eiusque finalem sortem statuit, qui amor conveniri potest, qui in Christi Passione, Morte ac Resurrectione cumulate revelatus est.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 26:14)
Ut nos eum cognoscere, recipere ac sequi sineret, Dei Filius nostram carnem sumpsit, atque sic eius Patris visio humana etiam ratione per temporis iter cursumque effecta est.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 28:1)
Christiana fides in Incarnationem Verbi est fides atque eius in carne Resurrectionem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 28:2)
Veritas enim quam fides percipit, in quarto Evangelio, est Patris manifestatio in Filio, in eius carne eiusque in terrestribus operibus, veritas quae definiri potest veluti « vita luminosa » Iesu.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 53:5)
genus nempe rudis fidei, fidei simplicium, imperfectae, quae permanebat iuxta gradum carnis Christi atque contemplationis eius mysteriorum;
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 91:4)
Prae hac arrogantia, quae suam alere pergit attractionem suosque asseclas etiam nostra aetate, sanctus Irenaeus asserit fidem unam esse tantum, quia semper ducitur per specificam Incarnationis viam, nec umquam carnem historiamque Christi praetergreditur, quandoquidem Deus in ea plane se revelare voluit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 91:6)
Ipsa oritur ex eorum amore, signo praesentiaque Dei amoris, ex cognitione et acceptatione bonitatis in differentia sexuali, cuius vi coniuges iungi possunt in una carne (cfr Gen 2,24) atque sunt capaces novam vitam generandi, manifestationem bonitatis Creatoris, eius sapientiae eiusque consilii amoris.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 101:4)
Agere de fide saepenumero idem est ac de dolentibus tribulationibus agere, in quibus utique sanctus Paulus persuadentiorem Evangelii nuntium percipit, quoniam in infirmitate et dolore emergit atque detegitur Dei virtus, quae superat nostram infirmitatem et passionem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 109:7)
Christianus novit passionem amoveri non posse, sed ipsam sensum suscipere posse, fieri actum amoris, oblationem in manus Dei qui nos non derelinquit, et hoc modo periodum esse fidem et amorem augendi.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 109:12)
Homini dolenti Deus rationes non tradit ad omnia enodanda, sed offert suam responsionem sub specie praesentiae quae eum comitatur, sub specie historiae boni quod cuilibet passionis historiae nectitur ad aperiendum in ea luminis aditum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 110:7)
In temporum plenitudine Verbum Dei ad Mariam conversum est, quod ipsa accepit cuncta cum sua exsistentia, suo in corde, ut illud in ea carnem assumeret atque nasceretur uti lumen pro hominibus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 115:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION