라틴어 문장 검색

" Quare tamen deus tam iniquus in distributione fati fuit, ut bonis viris paupertatem et vulnera et acerba funera ascriberet ?
(세네카, De Providentia, book 1 62:1)
non est ista solida et sincera felicitas ;
(세네카, De Providentia, book 1 69:2)
Contemnite paupertatem;
(세네카, De Providentia, book 1 71:6)
et intellegemus paupertati eo minorem tormentorum quo minorem damnorum esse materiam.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 73:2)
Tu istud paupertatem, inopiam, egestatem voca, quod voles ignominiosum securitati nomen impone.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 75:2)
Si quis de felicitate Diogenis dubitat, potest idem dubitare et de deorum immortalium statu, an parum beate degant, quod illis nec praedia nec horti sint nec alieno colono rura pretiosa nec grande in foro faenus.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 76:1)
Placebit autem haec nobis mensura, si prius parsimonia placuerit, sine qua nec ullae opes sufficiunt, nec ullae non satis patent, praesertim eum in vicino remedium sit et possit ipsa paupertas in divitias se advocata frugalitate convertere.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 82:1)
dis- camus continentiam augere, luxuriam coercere, gloriam temperare, iracundiam lenire, paupertatem aequis oculis aspicere, frugalitatem colere, etiam si multos pudebit, eo plus desideriis naturalibus parvo parata remedia adhibere, spes effrenatas et animum in futura imminentem velut sub vinculis habere, id agere, ut divitias a nobis potius quam a fortuna petamus.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 83:4)
Ubi parum audit praecepta animus nec curari mollius potest, quidni consulatur ei, si paupertas ei, ignominia, rerum eversio adhibetur, malo malum opponitur ?
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 84:3)
Quaeramus ergo, quid optimum factu sit, non quid usitatissimum, et quid nos in possessione felicitatis aeternae constituat, non quid vulgo, veritatis pessimo interpreti, probatum sit.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 9:1)
non ideo tamen quisquam felicia dixerit, quibus non est felicitatis intellectus.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 24:2)
Ille, quis- quis desidiosum otium et gulae ac libidinis vices felicitatem vocat, bonum malae rei quaerit auctorem et, cum illo venit blando nomine inductus, sequitur voluptatem non quam audit, sed quam attulit, et vitia sua cum coepit putare similia praeceptis, indulget illis non timide, nec obscure luxuriatur sed iam inde aperto capite.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 65:1)
Ergo in virtute posita est vera felicitas.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 82:1)
Quid autem dubii est, quin haec maior materia sapienti viro sit animum explicandi suum in divitiis quam in paupertate, quom in hac unum genus virtutis sit non inclinari nec deprimi, in divitiis et temperantia et liberalitas et diligentia et dispositio et magnificentia campum habeat patentem ?
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 111:1)
nemo sapientiam paupertate damnavit.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 117:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION