라틴어 문장 검색

Qui continebit itaque se intra naturalem modum, paupertatem non sentiet;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 78:4)
qui naturalem modum excedet, eum in summis quoque opibus paupertas sequetur.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 78:5)
Ne me putes ad elevanda incommoda paupertatis, quam nemo gravem sentit, nisi qui putat, uti tantum praeceptis sapientium, primum aspice, quanto maior pars sit pauperum, quos nihilo notabis tristiores sollicitioresque divitibus ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 83:1)
O quanta illos caligo mentium, quanta ignorantia veritatis excaecat, quos timor paupertatis exercet, quam voluptatis causa imitantur!
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 85:5)
Dedignatur aliquis paupertatem, cuius tam clarae imagines sunt ?
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 89:1)
His ergo advocatis non tantum tuta est, sed etiam gratiosa paupertas.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 89:3)
paupertas tolerabilis est, si ignominia absit, quae vel sola opprimere animos solet."
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 91:4)
Sed quia, dum in illum portum, quem tibi studia promittunt, pervenis, adminiculis quibus innitaris opus est, volo interim solacia tibi tua ostendere.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 122:1)
Numerarem inter magna solacia patrem quoque tuum, nisi abesset;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 130:1)
Maximum adhuc solacium tuum tacueram, sororem tuam, illud fidelissimum tibi pectus, in quod omnes curae tuae pro indiviso transferuntur, illum animum omnibus nobis maternum.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 132:1)
Hoc est, mater carissima, solacium quo reficiaris.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 134:1)
Maximum ergo solacium est cogitare id sibi accidisse, quod omnes ante se passi sunt omnesque passuri;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 5:1)
Luget Polybius, et in uno fratre quid de reliquis possit metuere admonitus etiam de ipsis doloris sui solaciis timet.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 19:2)
Qui si nos torquet, non adiuvat, primo quoque tempore deponendus est et ab inanibus solaciis atque amara quadam libidine delendi animus recipiendus est.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 21:7)
Et solacium debes esse illorum et consolator ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 29:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION