라틴어 문장 검색

Quocirca poëtae in magna varietate personarum, etiam vitiosis quid conveniat et quid deceat, videbunt, nobis autem cum a natura constantiae, moderationis, temperantiae, verecundiae partes datae sint, cumque eadem natura doceat non neglegere, quem ad modum nos adversus homines geramus, efficitur, ut et illud, quod ad omnem honestatem pertinet, decorum quam late fusum sit, appareat et hoc, quod spectatur in uno quoque genere virtutis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 127:1)
Intellegendum etiam cst duabus quasi nos a natura indutos esse personis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 138:1)
Ac duabus iis personis, quas supra dixi, tertia adiungitur, quam casus aliqui aut tempus imponit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 148:1)
ipsi autem gerere quam personam velimus, a nostra voluntate proficiscitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 148:4)
Est igitur proprium munus magistratus intellegere se gerere personam civitatis debereque eius dignitatern et decus sustinere, servare leges, iura discribere, ea fidei suae commissa meminisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 159:2)
Ita fere officia reperientur, cum quaeretur, quid deceat, et quid aptum sit personis, temporibus, aetatibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 160:2)
ponit enim personam amici, cum induit iudicis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 53:5)
Neque dedi neque do infideli cuiquam idcirco recte a poeta, quia, cum tractaretur Atreus, personae serviendum fuit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 137:3)
alios item in laudationibus, in quibus ad personarum dignitatem omnia referrentur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 141:5)
Quid ergo hoc fieri turpius aut dici potest, quam eum, qui hanc personam susceperit, ut amicorum controversias causasque tueatur, laborantibus succurrat, aegris medeatur, adflictos excitet, hunc in minimis tenuissimisque rebus ita labi, ut aliis miserandus, aliis inridendus esse videatur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 169:1)
qui cum esset constitutus administrator quidam belli gerendi, tum adiungeremus de exercitu, de castris, de agminibus, de signorum conlationibus, de oppidorum oppugnationibus, de commeatu, de insidiis faciendis atque vitandis, de reliquis rebus, quae essent propriae belli administrandi;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 210:2)
Certum autem, in quo quid in personis et in constituta re et definita quaereretur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 42:4)
alterum, quod appellant omnes fere scriptores, explicat nemo, infinitam generis sine tempore et sine persona quaestionem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 65:3)
denique ei, qui profitetur esse suum non solum de eis controversiis, quae temporibus et personis notatae sunt, hoc est, de omnibus forensibus, sed etiam de generum infinitis quaestionibus dicere, nullum potest esse genus orationis, quod sit exceptum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 66:3)
itaque cum ille discessit, tris personas unus sustineo summa animi aequitate, meam, adversari, iudicis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 102:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION