라틴어 문장 검색

Idem quam reverenter, quam fideliter amicos colat, multorum supremis iudiciis, in his Anni Bassi gravissimi civis, credere potes, cuius memoriam tam grata praedicatione prorogat et extendit, ut librum de vita eius - nam studia quoque sicut alias bonas artes veneratur - ediderit.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 31 5:1)
Praeterea, si datur Homero et mollia vocabula et Graeca ad levitatem versus contrahere extendere inflectere, cur tibi similis audentia praesertim non delicata sed necessaria non detur?
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 4 4:2)
atque adeo tu in scholam revocas, ego adhuc Saturnalia extendo - librum misisti.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 7 1:2)
illic recta gestatio longo limite super litus extenditur, hic spatiosissimo xysto leviter inflectitur;
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 7 4:3)
Unice probo quod Pompei Quintiani morte tam dolenter afficeris, ut amissi caritatem desiderio extendas, non ut plerique qui tantum viventes amant seu potius amare se simulant, ac ne simulant quidem nisi quos florentes vident;
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 9 1:1)
In via plane non nulla leviora statimque delenda ea garrulitate qua sermones in vehiculo seruntur extendi.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 10 2:2)
Ita variis sermonibus vespera extenditur, et quamquam longissimus dies bene conditur.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 36 4:5)
cuius a latere per spatium omne porrigitur nomine quidem flumen, re vera cloaca foedissima, ac sicut turpis immundissimo aspectu, ita pestilens odore taeterrimo.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 98 1:1)
Porrigimus victas ad tua iura manus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 215)
Idem per spatium Tityon porreximus ingens, Et tria vipereo fecimus ora cani;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 1219)
sed tamen et servo (levis est inpensa) roganti porrige Fortunae munera parva die:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 13:1)
porrige et ancillae, qua poenas luce pependit lusa maritali Gallica veste manus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 13:2)
neve cibo prohibe, nec amari pocula suci porrige:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 29:1)
fortuna miserrima tuta est, nam timor eventus deterioris abest, qui rapitur spumante salo, sua brachia tendens porrigit ad spinas duraque saxa manus, accipitremque timens pennis trepidantibus ales audet ad humanos fessa venire sinus, nec se vicino dubitat committere tecto, quae fugit infestos territa cerva canes, da, precor, accessum lacrimis, mitissime, nostris, nec rigidam timidis vocibus obde forem, verbaque nostra favens Romana ad numina perfer, non tibi Tarpeio culta Tonante minus, mandatique mei legatus suscipe causam:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 217)
nec tibi pampineas autumnus porrigit uvas:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 15)

SEARCH

MENU NAVIGATION