라틴어 문장 검색

Ideo torquemur confitentes et punimur perseverantes et absolvimur negantes, quia nominis proelium est.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 2장 19:2)
Immo, si nomen puniunt, etiam stultas:
(테르툴리아누스, Apologeticum, 4장 11:2)
si vero facta, cur de solo nomine puniunt facta, quae in aliis de admisso, non de nomine probata defendunt?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 4장 11:3)
Sicut non palam ab eiusmodi hominibus poenam dimovit, ita alio modo palam dispersit, adiecta etiam accusatoribus damnatione, et quidem tetriore.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 5장 6:2)
Tunc et Christiani puniendi, si quos non colerent, quia putarent non esse, constaret illos deos esse.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 10장 2:2)
Si enim vos talibus puniendis praesidetis, si conmercium, colloquium, convictum malorum et turpium probi quique respuitis, horum autem pares deus ille maiestatis suae consortio adscivit, quid ergo damnatis quorum collegas adoratis?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 11장 13:1)
Si per haec constat divinitas aliqua, ergo qui puniuntur, consecrantur, et numina erunt dicenda supplicia.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 12장 5:2)
illi honorandi, nos inridendi, immo eo amplius et puniendi.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 49장 1:3)
Bonum est cum puniuntur nocentes.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 19장 1:4)
Quam melius ergo est nescire cum mali puniuntur, ne sciam et cum boni pereunt, si tamen bonum sapiunt.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 19장 1:8)
sed hi conscientia puniente deterriti, iungunt cum parentibus preces, et curationem paruulae a sacerdotibus deprecantur;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XVIII. 1:2)
Sicut enim in testamento ueteri exteriora opera obseruantur, ita in testamento novo non tam, quod exterius agitur, quam id, quod interius cogitatur, sollicita intentione adtenditur, ut subtili sententia puniatur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 7:8)
In qua tamen eius morte innoxia, iuxta praedictum uiri Dei, uera est eius culpa punita.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXII. 2:4)
Siquidem in adulescentia sua sceleris aliquid commiserat, quod commissum, ubi ad cor suum rediit, grauissime exhorruit, et se pro illo puniendum a districto Iudice timebat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXIII [XXV]. 1:2)
Sed non defuit puniendis admonitio diuinae pietatis, qua correcti per ieiunia, fletus, et preces iram a se, instar Nineuitarum, iusti Iudicis auerterent.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXIII [XXV].4)

SEARCH

MENU NAVIGATION