라틴어 문장 검색

Nec vero umquam bellorum civilium semen et causa deerit, dum homines perditi hastam illam cruentam et meminerint et sperabunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 38:1)
An tu id agis, ut Macedones non te regem suum, sed ministrum et praebitorem sperent fore?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 70:5)
Cum vero intellexero te hoc scientiae genere gaudere, tum et praesens tecum propediem, ut spero, et, dum aberis, absens loquar.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 156:4)
quorum ego orationes si, ut spero, ita expres- sero virtutibus utens illorum omnibus, id est sententiis et earum figuris et rerum ordine, verba persequens eatenus, ut ea non abhorreant a more nostro - quae si e Graecis omnia conversa non erunt, tamen ut generis eiusdem sint, elabora- vimus - , erit regula, ad quam eorum dirigantur orationes qui Attice volent dicere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 7장 5:1)
Quod enim neque precibus umquam nec insidiando nec speculando adsequi potui, ut, quid Crassus ageret meditandi aut dicendi causa, non modo videre mihi, sed ex eius scriptore et lectore Diphilo suspicari liceret, id spero nos esse adeptos omniaque iam ex ipso, quae diu cupimus, cognituros.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 136:2)
verum hoc ingrediar ad ea, quae vultis, audacius, quod idem mihi spero usu esse venturum in hac disputatione, quod in dicendo solet, ut nulla exspectetur ornata oratio:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 208:1)
itaque si quid est in me - quod iam sperare videor, quoniam quidem vos, his ingeniis homines, tantum operae mihi ad audiendum datis - ex eo est, quod nihil quisquam umquam me audiente egit orator, quod non in memoria mea penitus insederit:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 122:2)
Huic autem est illa dispar adiuncta ratio orationis, quae alio quodam genere mentis iudicum permovet impellitque, ut aut oderint aut diligant aut invideant aut salvum velint aut metuant aut sperent aut cupiant aut abhorreant aut laetentur aut maereant aut misereantur aut poenire velint aut ad eos motus deducantur, si qui finitimi sunt [et de propinquis ac] talibus animi permotionibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 185:1)
etenim me dicentem qui audiret, nemo umquam tam sui despiciens fuit quin speraret aut melius aut eodem modo se posse dicere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 364:10)
nec sperare, qui Latine non possit, hunc ornate esse dicturum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 38:2)
Verum, si placet, quoniam haec satis spero vobis quidem certe maioribus molesta et putida videri, ad reliqua aliquanto odiosiora pergamus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 51:1)
non dixit "pete" non "cape," - haberet enim moram sperantis diutius esse victurum - sed "rape":
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 162:7)
Quid porro aut praeclarum putet in rebus humanis, qui haec deorum regna perspexerit, aut diuturnum, qui cognoverit, quid sit aeternum, aut gloriosum, qui viderit, quam parva sit terra, primum universa, deinde ea pars eius, quam homines incolant, quamque nos in exigua eius parte adfixi plurimis ignotissimi gentibus speremus tamen nostrum nomen volitare et vagari latissime?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 43:3)
quibus cognitis spero nos ad haec ipsa via perventuros earumque rerum rationem, quae nunc instant, explicaturos.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 53:7)
spero enim multo uberiora fore, quae a te dicentur, quam illa, quae a Graecis hominibus scripta sunt, omnia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 61:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION