도구

도구

라틴어 문장 검색

"Haec sacra sacrilegiis omnibus taetriora."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 9장 1:18)
"sacrilegii enim vel maxime instar est, humi quaerere quod in sublimi debeas invenire."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 17장 1:4)
"Nam adorare quae manu ceperis, sacrilegium est conse- crare, non numina."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 25장 1:13)
"Et quod in dies nostri numerus augetur, non est crimen erroris, sed testimonium laudis;"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 31장 7:1)
addendum eodem est, ut ne criminibus aut inferendis delectetur aut credat oblatis, quae pertinent omnia ad , quam iam dudum tracto, constantiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 83:6)
Q. etiam Caepio, vir acer et fortis, cui fortuna belli crimini, invidia populi calamitati fuit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 132장 3:6)
Fuit accusator, inquit, vetus, quo accusante C. Hirtilium Sisenna defendens dixit quaedam eius sputatilica esse crimina.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 74장 3:2)
' Sic nos summi oratoris vel sanitate vel vitio pro argumento ad diluendum crimen usi sumus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 80장 3:7)
scilicet vocabulis rerum mutatis inconstantiae crimen ille effugit, nos effugere non possumus!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUINTUS 117:5)
Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUINTUS 120:1)
tantum modo negare deos esse non audet, ne quid invidiae subeat aut criminis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 3:5)
nec vero criminibus falsis in odium aut invidiam quemquam vocabit omninoque ita iustitiae honestatique adhaerescet, ut, dum ea conservet, quamvis graviter offendat mortemque oppetat potius quam deserat illa, quae dixi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 112:3)
Itaque factus est ille quidem consul, sed a fide iustitiaque discessit, qui optimum et gravissimum civem, cuius legatus et a quo missus esset, in invidiam falso crimine adduxerit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 101:4)
Aliud est enim explicare res gestas nar- rando, aliud argumentando criminari crimenve dissolvere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 5장 2:6)
Etenim si C. Mancinum, nobilissimum atque optimum virum atque consularem, cum eum propter invidiam Numantini foederis pater patratus ex s. c. Numantinis dedidisset eumque illi non recepissent posteaque Mancinus domum revenisset neque in senatum introire dubitasset, P. Rutilius, M. filius, tribunus plebis, iussit educi, quod eum civem negaret esse, quia memoria sic esset proditum, quem pater suus aut populus vendidisset aut pater patratus dedidisset, ei nullum esse postliminium, quam possumus reperire ex omnibus rebus civilibus causam contentionemque maiorem quam de ordine, de civitate, de libertate, de capite hominis consularis, praesertim cum haec non in crimine aliquo, quod ille posset infitiari, sed in civili iure consisteret?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 181:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION