도구

도구

라틴어 문장 검색

Cum enim sint (ut sapientes definiunt), virtutes quattuor praecipuae, temperantia, prudentia, iustitia, fortitudo, eisque accedentes extrinsecus aliae, scientia rei militaris, auctoritas felicitas atque liberalitas, intento studio coluit omnes ut singulas.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXV, 4장 1:2)
censor in moribus regendis acerrimus, placidus opum contemptor, mortalia cuncta despiciens, postremo id praedicabat, turpe esse sapienti, cum habeat animum, captare laudes ex corpore.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXV, 4장 7:5)
Ut enim sapientes definiunt, non modo in imperio, ubi pericula maxima sunt et creberrima, verum etiam in privatis cottidianisque rationibus, alienum ad amicitiam, cum iudicaverit quisquam prudens, adiungere sibi debebit, non cum adiunxerit, iudicare.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVI, 2장 9:2)
Quanta in illa caligine temporum correxisses, si Valenti scire per te licuisset, nihil aliud esse imperium, ut sapientes definiunt, nisi curam salutis alienae, bonique esse moderatoris, restringere potestatem, resistere cupiditati omnium rerum, et implacabilibus iracundiis, nosseque (ut Caesar dictator aiebat) miserum esse instrumentum senectuti recordationem crudelitatis, ideoque de vita et spiritu hominis, qui pars mundi est et animantium numerum complet, laturum sententiam diu multumque oportere cunctari, nec praecipiti studio, ubi irrevocabile factum est, agitari, ut exemplum est illud antiquitati admodum notum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 2장 18:2)
Atquin potuit exempla multa contueri maiorum, et imitari peregrina atque interna humanitatis et pietatis, quas sapientes consanguineas virtutum esse definiunt bonas.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 8장 4:1)
Finis enim iusti imperii (ut sapientes docent) utilitas oboedientium aestimatur et salus.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 8장 14:2)
Mane autem facto, coligit imperator sapientes, prout si subito poterant, conflictum habentes de hac verba contra archiepiscopus.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 1129)
hic sapit, ille nitet.
(ANONYMUS NEVELETI, Incipit Esopus 1:4)
stolido nil sapit ista seges.
(ANONYMUS NEVELETI, De gallo et iaspide 2:6)
Ex hoc melle solet pestis amara sequi.
(ANONYMUS NEVELETI, De duabus canibus 11:13)
Gaude, carpe cibos, hec sapit esca fauum.
(ANONYMUS NEVELETI, De mure urbano et rustico 14:15)
Hhabemus Fercula que sapiunt.
(ANONYMUS NEVELETI, De uulpe et ciconia 36:6)
Cui sua non sapiunt, alieni sedulus auceps Qui non est rapiens, desinit esse quod est.
(ANONYMUS NEVELETI, De graculo et pauone 38:11)
Spernere quod prosit et amare quod obsit ineptum est.
(ANONYMUS NEVELETI, De ceruo tibiis 51:9)
Sed redit et dulces monitus intexat amaro Cordi.
(ANONYMUS NEVELETI, De uiro et uxore 52:9)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION