도구

도구

라틴어 문장 검색

venerit in magni templum, tua munera, Martis, stat Venus Ultori iuncta, vir ante fores.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1132)
denique ab incauto nimium petit ille marito, se quoque uti servet, peccet ut illa minus, scit, cui latretur, cum solus obambulet, ipsas cur totiens clausas exercet ante fores, multaque dat furti talis praecepta docetque qua nuptae possint fallere ab arte viros, non fuit hoc illi fraudi, legiturque Tibullus et placet, et iam te principe notus erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1208)
di, quos experior nimium constanter iniquos, participes irae quos deus unus habet, exstimulate, precor, cessantia fata meique interitus clausas esse vetate fores!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 210)
nam procul a Getieis finibus arbor abest, otia nunc istic, iunctisque ex ordine ludis cedunt verbosi garrula bella fori.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 128)
scaena viget studiisque favor distantibus ardet, proque tribus resonant terna theatra foris.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1211)
quo postquam, dubium pius an sceleratus, Orestes exactus Furiis venerat ipse suis, et comes exemplum veri Phoceus amoris, qui duo corporibus mentibus unus erant, protinus evincti tristem ducuntur ad aram, quae stabat geminas ante cruenta fores.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 437)
nec fore perpetuam sperat sibi numinis iram, conscius in culpa non scelus esse sua.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 48)
O tua si sineres in nostris nomina poni carminibus, positus quam mihi saepe fores :
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 91)
nunc quoque se, quamvis est iussa quiescere, quin te nominet invitum, vix mea Musa tenet, utque canem pavidae nactum vestigia cervae latrantem frustra copula dura tenet, utque fores nondum reserati carceris acer nunc pede, nunc ipsa fronte lacessit equus, sic mea lege data vincta atque inclusa Thalia per titulum vetiti nominis ire cupit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 915)
utque solebamus consumere longa loquendo tempora, sermoni deficiente die, sic ferat ac referat tacitas nunc littera voces, et peragant linguae charta manusque vices, quod fore ne nimium videar diffidere, sitque versibus hoc paucis admonuisse satis, accipe quo semper finitur epistula verbo atque meis distent ut tua fata!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1313)
105. Facile creditur “quodlibet potestatis incrementum utique progressum constituere, securitatis augmentum, utilitatis, beneficii, vitalis vigoris, bonorum plenitudinis”, proinde ac si realitas, bonum et veritas sponte emanent ipsa ex technologiae et oeconomiae potentia.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 141:1)
Hanc ob rationem fieri potest ut hodie genus humanum provocationum quae adsunt gravitatem haud percipiat, atque “facultas hominis imperium male adhibendi constanter augescit”, cum “libertatis normae desunt, sed solum opinatae utilitatis securitatisque sunt necessitates”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 141:4)
Dispositiones etiam postulat boni et securitatis socialis nec non progressionem diversorum coetuum mediorum, principium adhibendo subsidiarietatis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 204:2)
Postremo, bonum commune socialem postulat pacem, stabilitatem videlicet et securitatem certi ordinis qui non efficitur sine peculiari cura iustitiae distributivae, quae violata semper violentiam generat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 204:4)
ut tota armamentorum ademptio, ciborum pacisque securitas efficiantur;
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 226:8)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION