라틴어 문장 검색

Sed cur repente noctis aestivae vices hiberna longa spatia producunt mora, aut quid cadentes detinet stellas polo?
(세네카, 아가멤논 1:23)
Non sic Libycis syrtibus aequor furit alternos volvere fluctus, non Euxini turget ab imis commota vadis unda nivali vicina polo, ubi caeruleis immunis aquis lucida versat plaustra Bootes, ut praecipites regum casus Fortuna rotat.
(세네카, 아가멤논 2:4)
nox prima caelum sparserat stellis, iacent deserta vento vela.
(세네카, 아가멤논 10:20)
cum subito luna conditur, stellae latent, in astra pontus tollitur, caelum perit nec una nox est:
(세네카, 아가멤논 10:23)
rettulit pedem nomen alternis stella quae mutat seque mirata est Hesperum dici;
(세네카, 아가멤논 15:3)
Qualis discutiens fugientia Lucifer astra aut qualis surgit redeuntibus Hesperus astris, qualis cum primum tenebris Aurora solutis induxit rubicunda diem, Sol aspicit orbem lucidus, et primos a carcere concitat axes:
(세네카, APOCOLOCYNTOSIS DIVI CLAUDII 3:30)
Ipse mundus, quotiens per noctem ignes suos fudit et tantum stellarum innumerabilium refulsit, quem non intentum in se tenet ?
(세네카, 행복론, Liber IV 110:3)
Proinde, dum oculi mei ab illo spectaculo, cuius insatiabiles sunt, non abducantur, dum mihi solem lunamque intueri liceat, dum ceteris inhaerere sideribus, dum ortus eorum occasusque et intervalla et causas investigare vel ocius meandi vel tardius, spectare tot per noctem stellas micantis et alias immobiles, alias non in magnum spatium exeuntis sed intra suum se circumagentis vestigium, quasdam subito erumpentis, quasdam igne fuso praestringentes aciem, quasi decidant, vel longo tractu eum luce multa praetervolantes, dum eum his sim et caelestibus, qua homini fas est, immiscear, dum animum ad cognatarum rerum conspectum tendentem in sublimi semper habeam - quantum refert mea, quid calcem ?
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 52:1)
Vide- bis illic innumerabiles stellas micare, videbis uno sidere omnia implere solem, cotidiano cursu diei noctisque spatia signantem, annuo aestates hiemesque aequalius quidem dividentem.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 101:2)
ferro minax hinc terret Orion deos suasque Perseus aureus stellas habet;
(세네카, Hercules Furens 1:6)
clarescit dies ortuque Titan lucidus croceo subit.
(세네카, Hercules Furens 1:59)
signum celsi glaciale poli septem stellis Arcados ursae lucem verso temone vocat.
(세네카, Hercules Furens 2:3)
unde tot stellae polum implent diurnae?
(세네카, Hercules Furens 13:23)
carmine in terras mago descendat astris Luna desertis licet et bruma messes videat et cantu fugax stet deprehensum fulmen et versa vice medius coactis ferveat stellis dies:
(세네카, Hercules Oetaeus 8:3)
nives ut Eurus solvit aut tepidus Notus, quas vere primo lucidus perdit Mimans, utque evolutos frangit Ionio salo opposita fluctus Leucas et lassus tumor in litore ipso spumat, aut caelestibus aspersa tepidis tura laxantur focis, sic languet omne vellus et perdit comas.
(세네카, Hercules Oetaeus 11:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION