라틴어 문장 검색

Torqueor quod discipulum, ut scribis, optimae spei amisisti.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 30 1:1)
amisit uxorem singularis exempli, etiam si olim fuisset.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 5 1:2)
Habet quidem Macrinus grande solacium, quod tantum bonum tam diu tenuit, sed hinc magis exacerbatur quod amisit;
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 5 2:1)
quamquam propior aliquanto est sententiae relegantis, quae absolvit, quam quae occidit - utraque enim ex illis vitam relinquit, haec adimit -, cum interim et qui morte puniebant et qui relegabant, una sedebant et temporaria simulatione concordiae discordiam differebant.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 13:3)
Quo magis nitendum est ne in longinqua provincia quam suburbana, ne inter servientes quam liberos, ne sorte quam iudicio missus, ne rudis et incognitus quam exploratus probatusque humanior melior peritior fuisse videaris, cum sit alioqui, ut saepe audisti saepe legisti, multo deformius amittere quam non assequi laudem.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 24 9:1)
Felices amabat, miseros tuebatur, desiderabat amissos.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 9 2:2)
Dicit Domitius Apollinaris consul designatus, dicit Fabricius Veiento, Fabius Postuminus, Bittius Proculus collega Publici Certi, de quo agebatur, uxoris autem meae quam amiseram vitricus, post hos Ammius Flaccus.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 13 13:2)
Sola viro mulier spoliis exultat ademptis, Sola locat noctes, sola licenda venit, Et vendit quod utrumque iuvat quod uterque petebat, Et pretium, quanti gaudeat ipsa, facit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 1020)
Dum iacet et lente revocatas ruminat herbas Atque iterum pasto pascitur ante cibo, Visus erat, somno vires adimente ferendi, Cornigerum terra deposuisse caput.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 59)
adfert deprensa pudorem, atque adimit merito tempus in omne fidem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 24:4)
hostibus in mediis interque pericula versor, tamquam cum patria pax sit adempta mihi:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 25)
ipsa Medusa oculis veniat licet obvia nostris, amittet vires ipsa Medusa suas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 216)
non petito ut bene sit, sed uti male tutius, utque exilium saevo distet ab hoste meum, quamque dedere mihi praesentia numina vitam, non adimat stricto squalidus ense Getes:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 240)
nec vitam nec opes nec ademit posse reverti, si sua per vestras victa sit ira preces, at graviter cecidi, quid enim mirabile, si quis a Iove percussus non leve vulnus habet?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 725)
non meus amissos animus desiderat agros, ruraque Paeligno conspicienda solo, nec quos piniferis positos in collibus hortos spectat Flaminiae Clodia iuncta viae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 822)

SEARCH

MENU NAVIGATION