도구

도구

라틴어 문장 검색

Horret anus tremulasque manus annisque metuque tendit et ante pedes supplex procumbit alumnae et modo blanditur, modo, si non conscia fiat, terret;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 44:1)
Sed labor insolitus iam me lassavit, et ecce opportuna sua blanditur populus umbra, datque torum caespes;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 53:13)
Pingue sed ingenium mansit, nocituraque, ut ante, rursus erant domino stultae praecordia mentis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 20:2)
Viderat a veteris generosam sanguine Teucri Iphis Anaxareten, humili de stirpe creatus, viderat et totis perceperat ossibus aestum luctatusque diu, postquam ratione furorem vincere non potuit, supplex ad limina venit et modo nutrici miserum confessus amorem, ne sibi dura foret, per spes oravit alumnae, et modo de multis blanditus cuique ministris sollicita petiit propensum voce favorem;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 81:1)
vitaret caelum Phaethon, si viveret, et quos optarat stulte, tangere nollet equos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 144)
immo ita si scitis, si me meus abstulit error, stultaque mens nobis, non scelerata fuit, quod licet et minimis, domui si favimus illi, si satis Augusti publica iussa mihi, hoc duce si dixi felicia saecula, proque Caesare tura piis Caesaribusque dedi, - si fuit hic animus nobis, ita parcite divi!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 257)
quid, si scripsissem mimos obscena iocantes, qui semper vetiti crimen amoris habent, in quibus assidue cultus procedit adulter, verbaque dat stulto callida nupta viro?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1223)
non foret Eumedes orbus, si filius eius stultus Achilleos non adamasset equos;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 412)
stulte, quid haec frustra votis puerilibus optas, quae non ulla tibi fertque feretque dies?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 84)
omnia nunc credo, cum tu non stultus ab Arcto terga, vapor, dederis Ausoniamque petas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 520)
« Quod si Christus non resurrexit, stulta est fides vestra, adhuc estis in peccatis vestris » (1 Cor 15,17).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 26:5)
idcirco mundi stulta delegit Deus, ut concidant sophistica, deque inbecillis subiugavit fortia, simplex ut esset credere, lapis ecce nostro fixus offensaculo est, inpingat in quem vanitas, signum caventi, non caventi scandalum:
(프루덴티우스, Apotheosis, 머리말12)
stulta superstitio tacuit, vox festa quievit, quae male conspicuae celebrabat imaginis aurum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 358)
stultum est sic credere sacrum, sanguine balantis summos contingere postes, lascivire choris, similaginis azymon esse, cum fermentati turgescant crimine mores, non sapis, inprudens, nostrum te effingere pascha, legis et antiquae praeductis pingere sulcis omne sacramentum retinet quod passio vera, passio, quae nostram defendit sanguine frontem corporeamque domum signato conlinit ore?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3114)
ipsa quidem sincera fuit dum conditur olim, quae collata rudem fecit viviscere limum, utpote de liquido naturae semine primos accipiens habitus superoque expressa sereno, sed mox, ut gravido iussa est innectier arvo, suavibus inlecebris nimium blandita refrixit deque volutabris pretiosum polluit ignem, dum transgressa Dei positum fas inproba calcat, haec prima est natura animae, sic condita simplex decidit in vitium per sordida foedera carnis, exim tincta malo peccamine principis Adae infecit genus omne hominum quod pullulat inde, et tenet ingenitas animarum infantia in ortu primi hominis maculas, nec quisquam nascitur insons.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3298)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION