라틴어 문장 검색

Dicere porro hominum causa voluisse parare praeclaram mundi naturam proptereaque adlaudabile opus divom laudare decere aeternumque putare atque inmortale futurum, nec fas esse, deum quod sit ratione vetusta gentibus humanis fundatum perpetuo aevo, sollicitare suis ulla vi ex sedibus umquam nec verbis vexare et ab imo evertere summa, cetera de genere hoc adfingere et addere, Memmi, desiperest.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 5:7)
ut noscas splendore novo res semper egere et primum iactum fulgoris quemque perire nec ratione alia res posse in sole videri, perpetuo ni suppeditet lucis caput ipsum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 10:4)
a parvis quod enim consuerant cernere semper alterno tenebras et lucem tempore gigni, non erat ut fieri posset mirarier umquam nec diffidere, ne terras aeterna teneret nox in perpetuum detracto lumine solis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 33:19)
nec tamen omnimodis poterat concordia gigni, sed bona magnaque pars servabat foedera caste;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 35:4)
etsi fallit enim divom genus humanumque, perpetuo tamen id fore clam diffidere debet;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 39:10)
temptat enim dubiam mentem rationis egestas, ecquae nam fuerit mundi genitalis origo, et simul ecquae sit finis, quoad moenia mundi et taciti motus hunc possint ferre laborem, an divinitus aeterna donata salute perpetuo possint aevi labentia tractu inmensi validas aevi contemnere viris.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 41:5)
perpetuoque fluunt certis ab rebus odores;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 29:9)
ideo eum in sacrificiis praefationem meruisse perpetuam.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IX. 3:2)
et singulis quibusque mensibus perpetuam numeri legem primus casus addixit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 6:2)
sed quia perpetuam praestat salubritatem et pestilens ab ipso casus rarior est, ideo Apollinis simulachra manu dextra Gratias gestant, arcum cum sagittis sinistra:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 13:2)
idemque oculis patentibus atque igneis cernitur semper, ut sol patenti igneoque oculo terram conspectu perpetuo atque infatigabili cernit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 17:3)
et, ut ab Ariete incipiam, magna illi concordia est.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 18:2)
Tunc aliis codicillis conscriptis signatisque consuluit, an Romam perpetuo bello rediturus esset?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIII. 16:1)
quam legem, quamvis esset optima, obstinatio tamen luxuriae et vitiorum firma concordia nullo abrogante inritam fecit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 13:4)
atque adeo non alium ducem secutus quam ipsam rerum omnium matrem naturam hanc praetexuit velut in musica concordiam dissonorum.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 18:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION