라틴어 문장 검색

Ignarum Laurens habet ora Mimanta, [et:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 11:5)
Nempe cum aliquid proponitur quod per se magnum sit, deinde minus esse ostenditur quam illud quod volumus augeri, sine dubio infinita miseratio movetur.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 1:3)
Dixit enim non minorem luctum fuisse ex unius morte quam si tota urbs, quod sine dubio esset maius, ruisset.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 5:4)
Haud ignarus eram, quantum nova gloria in armis, Et praedulce decus.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 8:2)
per tela, per hostes Vadimus haud dubiam in mortem, mediaeque tenemus Urbis iter:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, V. 9:3)
O socii, neque enim ignari sumus ante malorum, O passi graviora, dabit deus his quoque finem.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 5:2)
Si per solum pulvereum forte curratur, ubi pes fuerit de terra a currente sublatus, vestigium sine dubio signatum videtur:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 4:4)
Tantum valuit pulchritudo narrandi, ut omnes Phoenissae castitatis conscii, nec ignari manum sibi iniecisse reginam, ne pateretur damnum pudoris, conniveant tamen fabulae, et intra conscientiam veri fidem frementes malint pro vero celebrari quod pectoribus humanis dulcedo fingentis infudit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 6:1)
quo auctore sine dubio Virgilius protulit aeneas falces.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 11:2)
post haec quaedam de his quae ab Homero sumpta sunt ostendam non ipsum ab Homero tulisse, sed prius alios inde sumpsisse, et hunc ab illis, quos sine dubio legerat, transtulisse.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 7:3)
Nec sum animi dubius, verbis ea vincere magnum Quam sit, et angustis hunc addere rebus honorem.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 2:1)
Iamdudum, inquit, multa de Virgilio Servium gestit interrogare, quorum enarratio respicit officium litteratoris, et tempus indulgeri optat quo de obscuris ac dubiis sibi a doctiore fiat certior.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 2:2)
Vexare autem, quod ex eo inclinatum est, vi atque motu procul dubio vastiore est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 7:4)
sicuti taxare pressius crebriusque est quam tangere, unde id procul dubio inclinatum est, et iactare multo fusius largiusque est quam iacere, unde id verbum traductum est, quassare etiam quam quatere gravius violentiusque est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 8:2)
Numquid dubium est quin equitem in hoc loco ipsum equum dixerit, cum addidisset illi epitheton quadrupes?
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 10:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION