라틴어 문장 검색

sin ita sinceris membris ablata profugit, ut nullas partis in corpore liquerit ex se, unde cadavera rancenti iam viscere vermes expirant atque unde animantum copia tanta exos et exanguis tumidos perfluctuat artus?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 18:4)
'aufer abhinc lacrimas, baratre, et compesce querellas.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 25:12)
nec te fallit item quid corporis auferat et quid detrahat ex hominum nervis ac viribus ipsis perpetuus sermo nigrai noctis ad umbram aurorae perductus ab exoriente nitore, praesertim si cum summost clamore profusus.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 19:7)
inde duas porro prope partis fervidus ardor adsiduusque geli casus mortalibus aufert.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 6:4)
ideo per rara foramina terrae partibus erumpens primus se sustulit aether ignifer et multos secum levis abstulit ignis, non alia longe ratione ac saepe videmus, aurea cum primum gemmantis rore per herbas matutina rubent radiati lumina solis exhalantque lacus nebulam fluviique perennes ipsaque ut inter dum tellus fumare videtur;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 18:4)
inde minutatim retro contorquet et aufert luciferam partem glomeraminis atque pilai;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 27:7)
proinde licet quamvis ex uno quoque loco sol umoris parvam delibet ab aequore partem, largiter in tanto spatio tamen auferet undis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 20:9)
quo cum conruit, hic eadem vis illius aestus reliquias vitae membris ex omnibus aufert.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 26:4)
Is ergo ambitus caeli stellarum luminibus ornatus tunc aestimatur enectus a Mercurio, cum sol diurno tempore obscurando sidera veluti enecat, vi luminis sui conspectum eorum auferendo mortalibus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 13:4)
sed et praeteritum tempus lupi capite signatur, quod memoria rerum transactarum rapitur et aufertur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XX. 15:2)
Et, ut ad solis multiplicem potestatem revolvatur oratio, Nemesis quae contra superbiam colitur quid aliud est quam solis potestas, cuius ista natura est ut fulgentia obscuret et conspectui auferat quaeque sunt in obscuro inluminet offerat conspectui?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXII. 1:1)
Mater M. Bruti, Servilia, cum pretiosum aere parvo fundum abstulisset a Caesare subiciente hastae bona civium, non effugit dictum tale Ciceronis:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 5:2)
cui tunc tamen omnis Abstulit haec animas dextra et totidem exuit armis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VIII. 8:4)
Nondum illi flavum Proserpina vertice crinem Abstulerat, Stygioque caput damnaverat Orco.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 1:2)
Unde haec historia, ut crinis auferendus sit morientibus, ignoratur:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION