라틴어 문장 검색

haec, quamquam sunt gravia atque acerba, fortuna vestra vobis suadet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 134:1)
Flaminius, qui ne quieto quidem hoste ipse quieturus erat, tum vero, postquam res sociorum ante oculos prope suos ferri agique vidit, suum id dedecus ratus, per mediam iam Italiam vagari Poenum atque obsistente nullo ad ipsa Romana moenia ire oppugnanda, ceteris omnibus in consilio salutaria magis quam speciosa suadentibus - collegam exspectandum, ut coniunctis exercitibus communi animo consilioque rem gererent,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 41:1)
luce orta cum plebis concilium esset, magis tacita invidia dictatoris favorque magistri equitum animos versabat quam satis audebant homines ad suadendum quod volgo placebat prodire, et favore superante auctoritas tamen rogationi deerat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 315:1)
nec ego ut nihil agatur suadeo, sed ut agentem te ratio ducat, non fortuna;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 489:1)
Hannibali victori cum ceteri circumfusi gratularentur suaderentque ut tanto perfunctus bello diei quod reliquum esset noctisque insequentis quietem et ipse sibi sumeret et fessis daret militibus, Maharbal praefectus equitum minime cessandum ratus, immo, ut quid hac pugna sit actum scias, die quinto inquit victor in Capitolio epulaberis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 613:1)
magnopere suadere ut quam primum ea mittantur, sibique, si ita videatur, ex novis praetoribus successorem mittant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 275:1)
Carvilius, cum longa oratione non patrum solum inopiam sed paucitatem etiam civium ex quibus in patres legerentur conquestus esset, explendi senatus causa et iungendi artius Latini nominis cum populo Romano magnopere se suadere dixit ut ex singulis populis Latinorum binis senatoribus, quibus patres Romani censuissent, civitas daretur atque inde in demortuorum locum in senatum legerentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 284:2)
post quem nuntium Hanno, vir ex Poenis nobilibus, suadebat senatui Carthaginiensium ut pacem a populo Romano peterent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXIII Periocha 3)
Aristomachus unus, quando nec suadendo ad deditionem satis valebat nec, sicut urbem prodiderat, locum prodendae arcis inveniebat, transfugit ad Hannonem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 40:1)
ego magnopere oro suadeoque, eodem animo quo si stantibus vobis in acie armatis repente deligendi duo imperatores essent quorum ductu atque auspicio dimicaretis, hodie quoque consules creetis quibus sacramento liberi vestri dicant, ad quorum edictum conveniant, sub quorum tutela atque cura militent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 111:1)
ibi quibusdam suadentibus ut, quoniam in tris tam diversas regiones discessissent Punici exercitus, proximum adgrederetur, periculum esse ratus ne eo facto in unum omnes contraheret, nec par esset unus tot exercitibus, Carthaginem Novam interim oppugnare statuit, urbem cum ipsam opulentam suis opibus, tum hostium omni bellico apparatu plenam - ibi arma, ibi pecunia, ibi totius Hispaniae obsides erant - ,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 606:1)
Nero non suadere modo, sed summa ope orare institit ne consilium suum, quod tutum celeritas fecisset, temerarium morando facerent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 681:1)
Scipio castris prope urbem positis, priusquam circumvallaret urbem, misit ad portas qui ex propinquo alloquio animos temptarent suaderentque ut amicitiam potius quam vim experirentur Romanorum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 32:1)
In praesentia, ut coepisset,leniter agi placuit et missis circa stipendiarias civitates exactoribus stipendii spem propinquam facere;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 378:1)
facundissimus habebatur seu causa oranda, seu in senatu et apud populum suadendi ac dissuadendi locus esset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 6:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION